Kalendarium
DO PONTYFIKATU
18 maja 1920
Karolowi i Emilii z Kaczorowskich Wojtyłom, zamieszkałym w Wadowicach (Rynek 2 m. 4, dziś Kościelna 7) w domu należącym do żydowskiego kupca Chaima Bałamutha, urodził się syn, któremu na chrzcie dano imię po ojcu – Karol. Ojciec, oficer w austriackiej administracji wojskowej, po odzyskaniu niepodległości przez Polskę służył w stopniu porucznika w Powiatowej Komendzie Uzupełnień.
20 czerwca 1920
Ochrzczony w kościele parafialnym w Wadowicach przez ks. Franciszka Żaka.
Wrzesień 1924
Starszy brat Karola – Edmund opuszcza dom rodzinny udając się na studia medyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie.
15 września 1926
Karol rozpoczyna naukę w szkole podstawowej.
13 kwietnia 1929
Umiera matka Karola, Emilia z Kaczorowskich Wojtyłowa, na zapalenie mięśnia sercowego.
Maj 1929
Przyjmuje pierwszą Komunię świętą.
Wrzesień 1930
Przechodzi do I Gimnazjum Męskiego im. Marcina Wadowity o profilu klasycznym.
5 grudnia 1932
Umiera starszy o 14 lat brat Edmund, lekarz, który zaraził się od pacjentki szkarlatyną. W spisach przez André Frossarda „Rozmowach z Janem Pawłem II” Papież powiedział, że śmierć brata wryła mu się w pamięć głębiej niż śmierć matki.
Jesień 1934
Karol zaczyna występować w miejscowych przedstawieniach teatralnych.
Luty 1936
Rozpoczyna intensywną współpracę z polonistą, awangardowym reżyserem teatralnym Mieczysławem Kotlarczykiem, późniejszym twórcą Teatru Rapsodycznego.
26 kwietnia 1936
Zostaje wybrany na prezesa Sodalicji Mariańskiej Uczniów Gimnazjum Męskiego im. Jadowity. Pełni tę funkcję przez dwie kadencje, do 1939 roku.
Rok szkolny 1936/37
Jest współreżyserem wystawionej w wadowickim Domu Katolickim „Nie-Boskiej Komedii”; gra rolę Henryka.
6 maja 1938
Książe metropolita Adam Stefan Sapieha wizytuje gimnazjum im. Marcina Wadowity w Wadowicach.
Maj 1938
Karol przyjmuje sakrament bierzmowania.
14 maja 1938
Przystępuje do egzaminu dojrzałości. Na maturze zdaje: religię, język polski, język łaciński, język grecki. Ze wszystkich przedmiotów uzyskał oceny bardzo dobre.
Sierpień 1938
Wraz z ojcem przenosi się do Krakowa, gdzie rozpoczyna studia polonistyki na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Wiosna 1939
Powstaje pierwszy tomik poezji Karola Wojtyły pt. „Psałterz Dawidów/Księga Słowiańska/”, znany również jako „Renesansowy psałterz”.
Lipiec 1939
Przechodzi szkolenie wojskowe w Społecznym Obozie Legii Akademickiej w Ożomili koło Sądowej Wiszni (dziś w granicach Ukrainy) niedaleko Przemyśla.
1 września 1939
Wybuch drugiej wojny światowej.
6 listopada 1939
184 profesorów Uniwersytetu Jagiellońskiego zostaje aresztowanych i wywiezionych do Sachsenhausen. Karol Wojtyła rozpoczyna konspiracyjne studia i działalność w podziemnym ruchu oporu. Bierze udział w przygotowaniach i wystawieniach nielegalnego teatru.
28 grudnia 1939
W liście do Mieczysława Kotlarczyka informuje przyjaciela o ukończeniu poematu dramatycznego „Dawid”.
Luty 1940
W salezjańskiej parafii na Dębnikach poznaje Jana Tyranowskiego, który wprowadza go do młodzieżowego Koła Żywego Różańca oraz w świat dzieł hiszpańskich mistyków, m.in. św. Jana od Krzyża.
Wiosna – lato 1940
Powstają dramaty „Hiob” oraz „Jeremiasz”.
Wrzesień 1940
Karol Wojtyła rozpoczyna pracę fizyczną jako robotnik w kamieniołomie na Zakrzówku a później fabryce sody kaustycznej Solvay, by uchronić się przed wyjazdem na przymusowe roboty do Niemiec.
18 lutego 1941
Umiera ojciec, Karol Wojtyła senior na atak serca, pochowany 22 lutego na cmentarzu wojskowym na Rakowicach.
23 maja 1941
Gestapo aresztuje 11 księży salezjanów z Dębnik i działalność duszpasterska parafii spoczywa na przewodnikach duchowych Kół Żywego Różańca.
22 sierpnia 1941
Mieczysław Kotlarczyk zakłada Teatr Żywego Słowa zwany później Teatrem Rapsodycznym.
1 listopada 1941
Wojtyła gra rolę króla Bolesława Śmiałego w pierwszym konspiracyjnym przedstawieniu Teatru Rapsodycznego, „Królu-Duchu” Słowackiego. Następne premiery to „Hymny” Jana Kasprowicza, „Godzina” Stanisława Wyspiańskiego, wybór poezji C. K. Norwida „Portret artysty”, „Pan Tadeusz” Adama Mickiewicza, „Samuel Zborowski” Słowackiego.
Październik 1942
Wstępuje do konspiracyjnego Seminarium Duchownego w Krakowie i rozpoczyna studia filozoficzne kontynuując pracę w Solvayu.
19 lutego 1944
Zostaje potrącony przez niemiecki samochód ciężarowy. Ratuje go niemiecki oficer, który zatrzymuje inną ciężarówkę i każe przewieźć Polaka do szpitala. Diagnoza: „Rana szarpana głowy. Wstrząs mózgu”.
6 sierpnia 1944
Abp Adam Stefan Sapieha przenosi seminarium do swojej rezydencji.
9 listopada 1944
Otrzymuje z rąk Księcia Metropolity tonsurę.
18 styczeń 1945
Kończy się niemiecka okupacja Krakowa i wkracza Armia Czerwona.
Wiosna 1945
Anonimowy debiut literacki: w miesięczniku „Głos Karmelu” ukazuje się poemat „Pieśń o Bogu ukrytym”. Wojtyła pisał wiersze co najmniej od 18 roku życia. 15 października 1938 recytował swoje utwory poetyckie na zbiorowym wieczorze literackim w Sali Błękitnej Domu Katolickiego w Krakowie (dziś Filharmonia). W 1939 roku napisał pierwszy dramat „Dawid” (niezrachowany). Inne dramat (m.in. „Brat naszego Bogu”, rzecz o bracie Albercie) opublikowano i wystawiono dopiero, gdy autor został papieżem. Natomiast poezję i prozę poetycką drukowały od 1950 roku „Tygodnik Powszechny” i„Znak” pod pseudonimami Andrzej Jawień, Stanisław Andrzej Gruda i Piotr Jasień.
1 listopada 1946
Karol Wojtyła w prywatnej kaplicy kardynała Sapiehy przyjmuje z rąk kardynała święcenia kapłańskie
4 listopada 1946
Msza św. prymicyjna na Wawelu.
15 listopada 1946
Wyjeżdża do Rzymu na studia teologiczne.
Lato 1947
Podróżuje po Francji, Belgii i Holandii.
19 czerwca 1948
Na Rzymskim Uniwersytecie Dominikańskim „Angelicum” broni pracy doktorskiej pt. „Doctrina de fide apud S. Joannem de Cruce” – „Pojęcie wiary u św. Jana od Krzyża”. Jednak, by doktorat został formalnie uznany, należało pracę ogłosić drukiem, na co ubogiego studenta z Polski nie było stać.
Początek lipca 1948
Wojtyła wraca do Polski
28 lipca 1948
Wojtyła przybywa do Niegowici, pierwszej przydzielonej mu parafii. 24 listopada 1948 Otrzymuje dyplom magistra teologii UJ na podstawie tajnych studiów w seminarium (1942-45), jawnych na Wydziale Teologicznym (1945-46) i w rzymskim Angelicum (1946-47) oraz pracy „Pojęcie środka zjednoczenia duszy z Bogiem w nauce św. Jana od Krzyża”.
16 grudnia 1948
Promocja doktorska na podstawie pracy przedstawionej w Rzymie. Wszystkie egzaminy zdał bardzo dobrze.
6 marca 1949
Karol Wojtyła publikuje w „Tygodniku Powszechnym” (nr 9/49) swój pierwszy artykuł o ruchu księży-robotników we Francji, inicjatywie „Mission de France”.
17 sierpnia 1949
Ksiądz Wojtyła zostaje przeniesiony do parafii św. Floriana w Krakowie w celu zorganizowania duszpasterstwa akademickiego, które z czasem przyjmuje również formę duszpasterstwa turystycznego. Nazywany przez swoich wychowanków „Wujkiem” organizuje liczne wyprawy górskie, piesze, rowerowe i narciarskie.
Zima 1950
Organizuje pierwszy w krakowskiej diecezji kurs przygotowujący narzeczonych do małżeństwa i kończy dramat „Brat naszego Boga”.
13 marca 1950
Inauguruje w kościele św. Floriana pierwsze rekolekcje dla studentów.
7 maja 1950
Ukazuje się cykl poetycki Wojtyły, „Pieśń o blasku wody”, opublikowany pod pseudonimem Andrzej Jawień w "Tygodniku Powszechnym" (nr 19/50).
4 maja 1951
Studencki "chórek" Wojtyły śpiewa po raz pierwszy gregoriańską Missa de Angelis.
23 lipca 1951
W wieku 84 lat umiera książę metropolita krakowski, kard. Adam Sapieha.
1 września 1951
Abp Eugeniusz Baziak udziela księdzu Wojtyle urlopu naukowego na przy-gotowanie rozprawy habilitacyjnej. Pozostając nadal duszpasterzem akademickim u św. Floriana odprawia Msze święte w kościele św. Katarzyny na krakowskim Kazimierzu, a mieszka przy ul. Kanoniczej 19.
23 sierpnia – 1 września 1953
Pierwsza wyprawa kajakowa „Środowiska” księdza Wojtyły.
Październik 1953
Rozpoczyna wykłady z etyki społecznej na Uniwersytecie Jagiellońskim.
30 listopada – 3 grudnia 1953
Rada Wydziału Teologicznego UJ jednogłośnie przyjmuje przedstawioną przez ks. Wojtyłę rozprawę habilitacyjną pt. „Próba opracowania etyki chrześcijańskiej według systemu Maxa Schelera”.
Styczeń 1954
Zatwierdzenie habilitacji.
Październik 1954
Po zlikwidowaniu Wydziału Teologicznego na UJ prowadzi wykłady dla studentów trzech seminariów (krakowskiego, śląskiego i częstochowskiego). Ks. Wojtyła wykłada dla słuchaczy IV i V roku katolicką etykę społeczną.
12 października 1954
Ksiądz doktor habilitowany Karol Wojtyła zostaje zatrudniony na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim [KUL].
Rok akademicki 1954 – 1955
Prowadzi wykłady na Wydziale Filozoficznym z historii doktryn etycznych na temat "Akt i przeżycie etyczne" (analiza etyki filozoficznej Maxa Schelera, Immanuela Kanta i Tomasza z Akwinu).
19 listopada 1954
Otrzymuje brązową Odznakę Turystyki Pieszej. Wycieczki łączy z duszpasterstwem młodzieży; jest „Wujkiem” grupy inteligencji katolickiej, ludzi o znanych dziś nazwiskach.
28 - 30 maja 1955
Uczestniczy w międzynarodowym spływie kajakowym na Dunajcu.
Rok akademicki 1955 – 1956
Wykłady Wojtyły na KUL-u "Dobro i wartość" (analiza etyki Platona, Arystotelesa, św. Augustyna, św. Tomasza z Akwinu, I. Kanta i M. Schelera).
5 - 10 marca 1956
Głosi u św. Floriana w Krakowie doroczne rekolekcje akademickie.
Rok akademicki 1956 – 1957
Wykłady Wojtyły na KUL-u na temat "Zagadnienia normy i szczęścia" (w konfrontacji z etyką filozoficzną Davida Hume'a i Jeremy Banthama).
1 grudnia 1956
Karol Wojtyła otrzymuje stały etat w katedrze etyki Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego i jest oficjalnie zastępca profesora oraz prowadzi seminarium aspiranckie.
Rok akademicki 1957 - 1958
Wykłady Wojtyły koncentrują się wokół etyki seksualnej i są kontynuowane w roku akademickim 1958 -1959.
Listopad 1957
Poetycki cykl Wojtyły, „Kamieniołom”, opublikowany pod pseudonimem w "Znaku".
31 listopad 1957
Centralna Komisja Kwalifikacyjna zatwierdza decyzję o przyznaniu ks. Wojtyle tytułu docenta.
7 grudnia 1957
Wysyła do rektora KUL-u list z prośbą o poparcie swego wyjazdu za granicę „w celu zapoznania się z materiałami dotyczącymi etyki seksualnej”. Jednak paszportu, mimo pozytywnej opinii Ministerstwa Szkolnictwa Wyższego, nie otrzymuje. Zapewnie był księdzem zbyt aktywnym, nowoczesnym, skutecznym.
Styczeń – kwiecień 1958
Prowadzi w kościele Felicjanek serię konferencji duchowych dla środowiska lekarskiego w Krakowie. Równocześnie kontynuuje druk swojego Elementarza etycznego w „Tygodniku Powszechnym” gdzie pod pseudonimem Andrzej Jawień ukazuje się nowy cykl poezji Wojtyły „Profile Cynerejczyka”.
4 lipca 1958
Ks. Karol Wojtyła jest mianowany przez papieża Piusa XII biskupem pomocniczym archidiecezji krakowskiej i zostaje najmłodszym członkiem Episkopatu Polski
28 września 1958
Konsekracja biskupia Karola Wojtyły w katedrze na Wawelu.
25 stycznia 1959
Papież Jan XXIII zapowiada II Sobór Watykański.
23 marca 1959
Przewodniczący Rady Narodowej Krakowa Wiktor Boniecki w liście do arcybiskupa krakowskiego Eugeniusza Baziaka zarzuca biskupowi Wojtyle, że jego "postawa i działalność zachęcają duchowieństwo do gwałcenia prawa". Powodem ataku była aktywna praca Wojtyły w środowiskach inteligencji, promowanie tam katolickiej etyki małżeńskiej. Bp Wojtyła zareagował bardzo ostro. Odpisał Bonieckiemu, że urzędnik nie ma prawa kwestionować konstytucyjnej zasady wolności sumienia i wyznania.
30 grudnia 1959
Bp Wojtyła pisemnie przedstawia komisji przygotowującej Vaticanum Secundum tekst o kryzysie humanizmu.
Sierpień 1960
Podpisanie do druku książki bp. Wojtyły "Miłość i odpowiedzialność". Odrzucała aborcję, antykoncepcję, rozwody, ale traktowała seks bez manichejskich oporów. Wzbudziła krytykę niektórych teologów. Np. ks. Stanisław Witek z KUL-u zarzucił autorowi-biskupowi niezgodność z nauką Kościoła.
Grudzień 1960
Sztuka Wojtyły „Przed sklepem jubilera” opublikowana pod pseudonimem w "Znaku".
Rok akademicki 1960 - 1961
Ostatnie wykłady Wojtyły traktują o "Teorii i metodologii etyki".
16 czerwca 1962
Po śmierci abpa Eugeniusza Baziaka zostaje wikariuszem kapitulnym, czyli tymczasowym zarządcą archidiecezji krakowskiej.
18 września 1962
Rozmowa bp. Wojtyły z I sekretarzem KW PZPR w Krakowie Lucjanem Motyką o sprawie budynku seminaryjnego, który władze chciały zabrać Kościołowi i oddać Wyższej Szkole Pedagogicznej. Skończyło się kompromisem - WSP dostała III piętro.
5 października 1962
Wyjeżdża na Sobór Watykański II. Jest jednym z najbardziej aktywnych polskich biskupów - przemawia sześć razy, siedem razy przedkłada wypowiedzi na piśmie. Porusza m.in. sprawy źródeł Objawienia, duchowieństwa, liturgii, godności osoby ludzkiej, wolności religijnej, apostolstwa świeckich (m.in. roli apostolatu pisarzy), ekumenizmu. Jego działalność budzi uznanie reformatorsko nastawionych teologów zachodnich, jak również papieża Pawła VI.
11 października 1962
Sobór Watykański II zostaje otwarty.
7 listopada 1962
Bp Wojtyła wypowiada się na Soborze na temat reformy liturgicznej.
21 listopada 1962
Zabiera głos w czasie soborowej debaty o Objawieniu.
3 czerwca 1963
Umiera Jan XXIII, a 21 czerwca jego miejsce zajmuje papież Paweł VI.
Jesień 1963
Bp Wojtyła włącza się do soborowej debaty o Kościele jako ludzie Bożym.
Listopad 1963
Zostaje opublikowany w "Znaku" (nr 11/1963) obszerny poemat Wojtyły „Kościół: Pasterze i źródła”, poetycki zapis z I sesji Soboru.
5 - 15 grudnia 1963
Pielgrzymka do Ziemi Świętej z kilkudziesięcioma uczestnikami Soboru. W liście do księży swojej archidiecezji, będącym opisem tej podróży, bp Wojtyła nazywa prawosławnych schizmatykami, ale też podkreśla, że żydowska świątynia jerozolimska była świątynią Boga prawdziwego.
30 grudnia 1963
Wojtyła zostaje arcybiskupem metropolitą krakowskim. Zenon Kliszko, nr 2 po Gomułce w ówczesnych władzach PRL-u, usilnie popierał tę kandydaturę, licząc na to, że młodego hierarchę uda się przeciwstawić prymasowi Wyszyńskiemu.
8 marca 1964
Ingres abpa Karola Wojtyły do archikatedry krakowskiej.
Marzec 1964
Pierwszy list pasterski abpa Wojtyły podkreśla odpowiedzialność świeckich.
Maj 1964
Esej abpa Wojtyły, „Rozważania o ojcostwie”, opublikowany pod pseudonimem w "Znaku".
25 września 1964
Na III sesji Soboru wypowiada się na temat wolności religijnej.
8 października 1964
Jako jedyny mówca rozpoczyna przemówienie soborowe, zwracając się również do obecnych tam pań (audytorek). Biografowie przyszłego papieża piszą o Jego normalnym stosunku do kobiet.
21 października 1964
Abp Wojtyła wypowiada się na temat dialogu Kościoła ze światem i konieczności uwzględnienia zróżnicowanej sytuacji wiernych w różnych krajach.
Listopad 1964
Zostaje powołany do bardzo ważnej instancji soborowej - Podkomisji Centralnej, której zlecono opracowanie nowej wersji "schematu XIII", czyli podstawy do dyskusji nad przyszłą konstytucją o Kościele w świecie współczesnym.
8 grudnia 1964
Wygłasza w kościele Mariackim jedno z wielu swoich sprawozdań dla mieszkańców Krakowa na temat Soboru.
Styczeń - kwiecień 1965
Abp Wojtyła pracuje w Ariccia i Rzymie w podkomisji przygotowującej soborowy dokument "O Kościele w świecie współczesnym".
Luty 1965
Abp Wojtyła pisze w "Tygodniku Powszechnym" artykuł: „Sobór a praca teologów”.
Kwiecień 1965
W następnym artykule w „Tygodniku Powszechnym” abp Wojtyła podkreśla konieczność spojrzenia na Sobór „od wewnątrz”.
7 maja 1965
Abp Wojtyła ustanawia doroczny archidiecezjalny Dzień Chorych.
Czerwiec 1965
Cykl poetycki abpa Wojtyły „Wędrówka do miejsc świętych”, opublikowany pod pseudonimem w „Znaku”.
22 września 1965
Abp Wojtyła wypowiada się na Soborze na temat odpowiedzialności wynikającej z wolności religijnej.
28 września 1965
Abp Wojtyła przemawia na Soborze na temat chrześcijańskiego rozumienia „świata” i o problemie współczesnego ateizmu.
18 listopada 1965
Ogłoszenie "Orędzia biskupów polskich do ich niemieckich braci w Chrystusowym urzędzie pasterskim". Wojtyła był wśród jego redaktorów. To jeden z najważniejszych i najodważniejszych w powojennej historii dokumentów Episkopatu Polski. Historyczne słowa: "Przebaczamy i prosimy o przebaczenie" były aktem najgłębiej ewangelicznym. Spowodowały jednak burzę: ataki władz komunistycznych, ale i autentyczne wątpliwości wiernych. Najpobożniejsi ludzie pytali: - Przebaczać - przebaczamy, ale co Niemcy mają nam do wybaczenia? Moralny aspekt brutalnego wysiedlenia Niemców z ziem zachodnich i północnych nie był wtedy tematem enuncjacji kościelnych, a reżimowi Gomułki nie w smak była międzynarodowa inicjatywa Episkopatu ("wtrącanie się do polityki"), choć stanowiła zarazem doskonały pretekst do antykościelnej akcji.
23 grudnia 1965
"Gazeta Krakowska" ogłasza list "robotników Solvaya" atakujący abp. Wojtyłę - byłego pracownika tej fabryki - za orędzie. Następnego dnia Wojtyła pisze odpowiedź. Prasa krakowska czekała z jej opublikowaniem trzy tygodnie.
1966
Polska obchodzi milenium swojego chrześcijaństwa.
Kwiecień 1966
Milenijny poemat abpa Wojtyły „Wigilia wielkanocna 1966”, opublikowany pod pseudonimem w "Znaku".
2 lipca 1966
Na ten dzień planowano zjazd wychowanków wadowickiego gimnazjum. Jednak władze PRL, gdy dowiedziały się, że ma przybyć abp Wojtyła, zabroniły jego organizacji.
26 czerwca 1967
Abp Karol Wojtyła zostaje kreowany kardynałem przez papieża Pawła VI.
31 sierpnia 1967
Komunistyczne władze polski zamykają Teatr Rapsodyczny.
14 października 1967
Kard. Wojtyła inauguruje prace ziemne pod budowę kościoła Arka Pana w Nowej Hucie.
Luty 1968
Komisja krakowskich teologów przedstawia papieżowi Pawłowi VI swoje memorandum „Podstawy nauki Kościoła o zasadach życia małżeńskiego”.
1969
„Osoba i czyn” kard. Wojtyły zostaje wydana przez Polskie Towarzystwo Teologiczne.
28 lutego 1969
Odwiedza obie czynne synagogi krakowskie.
15 marca 1969
Watykan zatwierdza statut Konferencji Episkopatu Polski, który stanowi, że metropolita krakowski jest z urzędu zastępcą jej przewodniczącego - prymasa.
Wiosna 1969
Polska publikacja encykliki Humanae vitae Pawła VI wraz ze studium wprowadzającym, do którego kard. Wojtyła napisał wstęp całkowiciea firmujący tezy tego dokumentu.
Sierpień - wrzesień 1969
Kard. Wojtyła podróżuje po Kanadzie i Stanach Zjednoczonych.
Jesień 1969
Kard. Wojtyła powołuje archidiecezjalny Instytut Teologii Rodziny.
11-28 października 1969
Kard. Wojtyła bierze udział w Synodzie Biskupów w Rzymie.
1969
Kard. Wojtyła pisze „U podstawy odnowy. Studium o realizacji Vaticanum II”.
Grudzień 1969
Podpisanie do druku nowej książki Wojtyły "Osoba i czyn", swoistej syntezy tomizmu i fenomenologii.
16 - 17 grudnia 1970
Na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim toczy się dyskusja nad „Osobą i czynem” kard. Wojtyły.
31 grudnia 1970
W kościele św. Mikołaja i w bazylice oo. Franciszkanów w Krakowie, odnosząc się do strajku i masakry stoczniowców na Wybrzeżu, mówi: o "krwi polskiej przelanej przez Polaków" i o tym, że "na dobro wspólne składa się atmosfera wolności rzeczywistej, do końca niczym nietamowanej i w żaden sposób niekwestionowanej, niezagrożonej".
30 września - 6 listopada 1971
Wojtyła uczestniczy w Synodzie Biskupów, poświęconym posłudze kapłańskiej i sprawiedliwości w świecie.
24 grudnia 1971
Kard. Wojtyła odprawia swoją pierwszą pasterkę na otwartym powietrzu w Nowej Hucie-Mistrzejowicach.
8 maja 1972
Uroczyste otwarcie Synodu Archidiecezji Krakowskiej, na który - w przeciwieństwie do poprzednich - zaproszono wielu świeckich.
16 sierpnia 1972
Kard. Wojtyła odprawia mszę świętą w obozowisku na Błyszczu, „górze Tabor” ruchu oazowego Żywego Kościoła.
Październik 1972
Ukazuje się książka Wojtyły "U podstaw odnowy" - antologia cytatów z dokumentów Soboru Watykańskiego II połączonych słowem wiążącym autora.
Luty 1973
Wojtyła reprezentuje polski Kościół na Międzynarodowym Kongresie Eucharystycznym w Melbourne w Australii.
11 czerwca 1973
Kard. Wojtyła dokonuje w Krościenku aktu oddania Maryi Niepokalanej ruchu oazowego Żywego Kościoła. Jest to akt konstytutywny tego ruchu.
17 - 24 kwietnia 1974
Uczestniczy w międzynarodowym kongresie tomistycznym w Rzymie, Neapolu i Fossanova.
16 kwietnia 1974
Kard. Wojtyła rzuca wyzwanie czechosłowackim władzom komunistycznym, wygłaszając przemówienie na pogrzebie kard. Stefana Trochty w Litomierzycach.
27 września - 26 października 1974
IV sesja Synodu Biskupów poświęcona ewangelizacji. Kard. Wojtyła jest jednym z relatorów, przewodniczy komisji redagującej dokument końcowy i zostaje wybrany po raz drugi do Stałej Rady Sekretariatu Synodu.
Maj 1975
Cykl poetycki kard. Wojtyły, „Rozważanie o śmierci”, opublikowany pod pseudonimem w „Znaku”.
7 - 13 marca 1976
Głosi rekolekcje dla Kurii Rzymskiej. W tym samym roku ukazały się one w Polsce w książce "Znak, któremu sprzeciwiać się będą". Powierzenie rekolekcji Wojtyle to dowód uznania Pawła VI dla krakowskiego kardynała. Papież dokonał w ten sposób kolejnej jego prezentacji najwyższym kręgom kościelnym.
23 lipca - 11 września 1976
Na czele delegacji Episkopatu Polski odwiedza USA w związku z 41. Międzynarodowym Kongresem Eucharystycznym. 5 sierpnia uczestniczy w nabożeństwie ekumenicznym, w czasie którego wraz z 11 innymi kardynałami symbolicznie umywa nogi przedstawicielom Kościołów niekatolickich.
9 września 1976
Na pierwszej stronie nowojorskiego polonijnego "Nowego Dziennika" ukazała się notatka "Kardynał Wojtyła papieżem?". Było to echo artykułu w "New York Timesie", gdzie napisano, że "w kołach kościelnych coraz częściej mówi się o kardynale krakowskim jako przyszłym papieżu".
15 maja 1977
Kard. Wojtyła konsekruje kościół Arka Pana w Nowej Hucie.
30 września - 29 października 1977
Uczestniczy w Synodzie Biskupów poświęconym katechizacji.
21 grudnia 1977
"Nieznani sprawcy" pobili ks. Andrzeja Bardeckiego, asystenta kościelnego "Tygodnika Powszechnego". Kard. Wojtyła mówi mu: "Dostałeś za mnie".
1 marca 1978
W warszawskim Klubie Inteligencji Katolickiej odbyła się sesja "Chrześcijanie wobec praw człowieka" z udziałem wielu działaczy opozycji demokratycznej. Tadeusz Mazowiecki, organizator sesji, wysłał teksty wystąpień kardynałom Wyszyńskiemu i Wojtyle. W odpowiedzi otrzymał ciepłe listy solidaryzujące się z przesłaniem panelu.
25 maja 1978
Kard. Wojtyła broni podstawowych praw człowieka w obecności kilkudziesięciu tysięcy wiernych podczas dorocznej krakowskiej procesji Bożego Ciała.
6 sierpnia 1978
Papież Paweł VI umiera w Castel Gandolfo i 12 sierpnia zostaje pochowany w Bazylice św. Piotra.
26 sierpnia 1978
Kolegium kardynalskie wybiera na papieża patriarchę Wenecji kard. Albino Lucianiego, który przybiera bezprecedensowe podwójne imię Jan Paweł I i odmawia włożenia tiary papieskiej podczas mszy inauguracyjnej 3 września.
28 września 1978
Kardynał Karol Wojtyła wraz z przyjaciółmi ze „Środowiska” świętuje dwudziestolecie biskupstwa.
28 - 29 września 1978
Tej nocy umiera Jan Paweł I.
30 września – 2 października 1978
Kard. Wojtyła pisze swój ostatni wiersz „Stanisław”.
8 października 1978
Wygłasza kazanie podczas mszy za Jana Pawła I w kościele św. Stanisława Bpa w Rzymie, podkreślając, iż miłość do Chrystusa to najważniejszy wymóg stawiany papieżowi.
13 października 1978
Najbliższy przyjaciel kard. Wojtyły w Rzymie, bp Andrzej Deskur, doznaje wylewu.
14 października 1978
Rozpoczyna się kolejne konklawe.
PONTYFIKAT OD I ROKU DO 5 ROKU
PIERWSZY ROK PONTYFIKATU
(16 października 1978 – 15 października 1979)16 października 1978
Karol Wojtyła zostaje wybrany na papieża, przybiera imię Jan Paweł II i wbrew przyjętemu zwyczajowi przemawia do tłumu na placu św. Piotra w „naszym języku włoskim”. Po raz pierwszy od 1522 r. papieżem zostaje nie Włoch, ale - wybrany podobno ogromną większością głosów - Polak. W Polsce ogromny entuzjazm. W Krakowie biją dzwony w kościele mariackim i w katedrze na Wawelu. Odzywa się największy z nich - dzwon Zygmunt. Ludzie wylegają na ulice, niosą zapalone świece i kwiaty, padają sobie w ramiona. Zaskoczenie było olbrzymie: Tadeusz Mazowiecki kilka godzin wcześniej powiedział kolegom z "Więzi" o swym przeczuciu, że tym razem papieżem zostanie Murzyn albo Polak. Ale gdy wieczorem Jan Turnau zadzwonił do niego z wiadomością o wyborze, nie uwierzył... Tylu ludzi chciało przekazać sobie dobrą nowinę, że w Warszawie zablokowały się telefony. Długo biły dzwony, ludzie pojechali na Stare Miasto; tam rzucali się sobie w ramiona. Entuzjazm w rodzinnych Wadowicach. Proboszcz ks. Edward Zacher dowiedział się o wyborze od jednego z młodszych księży. - Kto to jest? - zapytał. - To Lolek! -odparł wikary. - Bogu niech będą dzięki! - wykrzyknął ks. Zacher i zaczął bić w dzwony. Polska telewizja nie poinformowała o wyborze od razu - trzeba było poczekać na oficjalną reakcję władz partii. Kreml nie krył niezadowolenia. Podobno Jurij Andropow, ówczesny szef KGB, wezwał rezydenta KGB w Warszawie i zapytał: - Jak mogliście dopuścić do wyboru na papieża obywatela kraju socjalistycznego? Pewien wybitny dziennikarz włoski opowiadał Jerzemu Turowiczowi, że "Sowieci woleliby Aleksandra Sołżenicyna jako sekretarza generalnego ONZ niż Polaka jako papieża". Analiza sporządzona parę tygodni potem w ZSRR określa Jana Pawła II jako "prawicowca", który sprawiał kłopoty w Polsce, choć unikał otwartych ataków na komunizm. Raport kończył się stwierdzeniem, że Wojtyłę wybrano w wyniku... spisku niemiecko-amerykańskiego, w którym czołowe role odegrali kardynał John Król, polsko-amerykański biskup Filadelfii, oraz Zbigniew Brzeziński, doradca prezydenta Jimmy'ego Cartera ds. bezpieczeństwa narodowego. Spisek miał doprowadzić do destabilizacji Polski i w konsekwencji do rozpadu Układu Warszawskiego. Bp Tadeusz Pieronek opowiadał, jak księża z Polski relacjonowali Janowi Pawłowi II pierwsze reakcje rodaków na wybór. W końcu Papież zapytał: "A pili?". "Tak, pili -odpowiedzieliśmy chórem. - W Krakowie dzwon Zygmunta długo nie mógł zadzwonić, bo dozorca, który miał klucz, poszedł na piwko".
17 października 1978
Papież odwiedza chorego biskupa (przyszłego kardynała) Andrzeja Deskura w klinice Gemelli.
22 października 1978
Uroczysta inauguracja pontyfikatu na placu Świętego Piotra. Jan Paweł II wypowiada słowa stanowiące motyw przewodni jego pontyfikatu: "Przez wiele wieków, kiedy następca świętego Piotra obejmował swoją stolicę, wkładano mu na głowę tiarę. Ostatni przyjął ją papież Paweł VI w 1963 r. Ale potem z niej zrezygnował, pozostawiając w tej sprawie swobodę swoim następcom. Papież Jan Paweł I nie włożył tiary i nie wkłada jej dzisiaj jego następca. Nie czas bowiem sięgać po to, w czym niesłusznie upatrywano symbolu władzy doczesnej papieża, gdy dzień dzisiejszy każe nam wpatrywać się w tajemnicę władzy samego Chrystusa. Tej władzy, która odpowiada całej głębi ludzkiego wnętrza, ludzkiego umysłu i serca. Tej władzy, która nie przemawia językiem siły, ale miłością i prawdą. Nie ma bowiem większej miłości ponad tę, żeby duszę dać za braci.
Nowy następca Piotra na stolicy rzymskiej błaga dzisiaj: O Chryste, obym mógł stać się sługą Twojej jedynej władzy! (...). Obym mógł stać się sługą! I sługą sług! Nie lękajcie się, drodzy bracia i siostry, przyjąć władzę Chrystusa. Nie lękajcie się. Otwórzcie, otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi! Jego zbawczej władzy otwórzcie granice państw, systemów ekonomicznych, systemów politycznych, kierunków cywilizacyjnych. Nie lękajcie się! Chrystus wie, »co jest w człowieku «. On jeden. A dzisiaj człowiek bardzo często nie wie, co w nim jest. Tak bardzo często jest niepewny sensu swojego życia na ziemi. Tak często opanowuje go zwątpienie, które przechodzi w rozpacz. Pozwólcie zatem (...) Chrystusowi mówić do człowieka. On jeden ma słowa życia wiecznego".23 października 1978
Audiencja „pożegnalna” dla 4 tys. Polaków z kard. Wyszyńskim (prymas i papież padają przed sobą na kolana).
Październik 1978
KGB i Komitet Centralny KPZR zlecają wykonanie analiz wyboru Karola Wojtyły na urząd papieski.
5 listopada 1978
Jan Paweł II odwiedza w Asyżu i w Rzymie sanktuaria z grobami świętych patronów Włoch, Franciszka z Asyżu i Katarzyny Sieneńskiej.
12 listopada 1978
Papież Jan Paweł II obejmuje swoją rzymską katedrę, bazylikę św. Jana na Lateranie.
20 listopada 1978
Spotyka się z kardynałem Josifem Slipym, głową prześladowanego Kościoła greckokatolickiego na Ukrainie.
2 grudnia 1978
Apeluje o wolność religijną dla wszystkich w 30. rocznicę proklamowania Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka.
3 grudnia 1978
Jan Paweł II dokonuje pierwszej wizytacji parafii w Rzymie (par. św. Franciszka Ksawerego w dzielnicy Garbatella).
29 grudnia 1978
Mianuje ks. Franciszka Macharskiego arcybiskupem krakowskim.
1 stycznia 1979
12. Światowy Dzień Pokoju, orędzie „Osiągniemy pokój wychowując do pokoju”.
6 stycznia 1979
Jan Paweł II udziela swemu następcy w archidiecezji krakowskiej sakry biskupiej (ogółem wyświęci 321 biskupów).
7 stycznia 1979
W kaplicy Sykstyńskiej inauguruje transmisję przez Radio Watykańskie niedzielnej mszy św. w języku polskim (kontynuowana we wszystkie niedziele i święta do początku 1997 roku), odprawiając pierwszą z nich.
25 stycznia – 1 lutego 1979
Pierwsza podróż ewangelizacyjna: Dominikana - Meksyk - Wyspy Bahama. Na III Konferencji Generalnej Episkopatów Ameryki Łacińskiej w Pueblo (Meksyk) Jan Paweł II kwestionuje radykalny nurt "teologii wyzwolenia", sprzeciwia się wizji Chrystusa jako "buntownika z Nazaretu", "rewolucjonisty". Ale kładzie też nacisk na poszanowanie praw człowieka i sprawiedliwości społecznej. W 1984 r. Kongregacja Nauki Wiary surowo krytykuje polityczne zaangażowanie teologii wyzwolenia, co odbiera mu społeczny rozmach. Dwa lata później drugi dokument nieznacznie łagodzi wymowę pierwszego i mówi o potrzebie autentycznie chrześcijańskiego wyzwolenia
28 stycznia 1979
Wygłasza przemówienie na III Konferencji Generalnej Rady Episkopatu Ameryki Łacińskiej w Puebli w Meksyku.
25 lutego 1979
Jan Paweł II udziela ślubu córce rzymskiego zamiatacza ulic.
2 marca 1979
Papież podejmuje działanie na rzecz wzmocnienia katolicyzmu w Czechosłowacji w liście dotyczącym oporu religijnego wobec tyranii.
4 marca 1979
Ogłoszenie pierwszej encykliki Jana Pawła II Redemptor hominis ("Odkupiciel człowieka"). "Rola Kościoła jest służebna, gdyż Kościołowi nie wolno szukać siebie dla samego siebie. (...) Drogą Kościoła jest człowiek".
12 marca 1979
Audiencja dla przedstawicieli organizacji żydowskich.
19 marca 1979
Papieski list do ukraińskiego kardynała Josipa Slipego zapowiada obchody tysiąclecia chrześcijaństwa na Rusi Kijowskiej w 1988 roku i broni zasady powszechnej wolności religijnej.
8 kwietnia 1979
Jan Paweł II ogłasza pierwszy list do wszystkich kapłanów Kościoła na Wielki Czwartek.
29 kwietnia 1979
Pierwsze beatyfikacje Jana Pawła II: o. Franciszka Colla OP i o. Jakuba Lavala CSSp. (W ciągu swego pontyfikatu ogłosi on 1345 błogosławionych i 483 świętych).
30 kwietnia 1979
Arcybiskup Agostino Casaroli zostaje mianowany prosekretarzem (po nominacji kardynalskiej: sekretarz) stanu Stolicy Apostolskiej.
2-10 czerwca 1979
Pierwsza pielgrzymka do ojczyzny. Podczas transmitowanego przez telewizję spotkania Papieża z Edwardem Gierkiem wszyscy mogli zobaczyć, jak I sekretarz KC PZPR, sprawny zwykle mówca, patrząc na kartkę, duka trzęsącym się głosem mowę powitalną. 2 czerwca, homilia na pl. Zwycięstwa w Warszawie ze słowami: "Niech zstąpi Duch Twój! I odnowi oblicze ziemi. Tej ziemi". Były akurat Zielone Świątki, uroczystość Zesłania Ducha Świętego, niemniej te słowa o Nim zabrzmiały politycznie i okazały się prorocze. Orędzie niepodległości duchowej było głoszone potem w Gnieźnie, Częstochowie, Krakowie. Także w Oświęcimiu, gdzie Papież mówił w imieniu wszystkich narodów, "których prawa są zapoznawane i gwałcone". Papieskie homilie zmieniły polskie społeczeństwo, uświadomiły mu, jaką jest siłą. Po raz pierwszy od 40 lat, stojąc w kilkusettysięcznych masach, ludzie słyszeli słowa prawdy i otuchy, wypowiadaną właściwie wprost druzgocącą ocenę komunizmu. Społeczeństwo schylone pod ciężarem niewoli wyprostowało się. Zaczęła się nowa epoka.
30 czerwca 1979
Podczas swego pierwszego konsystorza Jan Paweł II mianuje czternastu nowych kardynałów, wśród których są abp Franciszek Macharski i bp Władysław Rubin. (Ogółem na 9 konsystorzach mianuje 231 kardynałów i jednego in pectore).
5 września 1979
Papież rozpoczyna czteroletni cykl audiencji generalnych poświęconych teologii ciała.
29 września - 8 października 1979
Trzecia papieska podróż zagraniczna, w tym:
29 września - 1 października 1979
Pierwsza w historii papieska pielgrzymka do Irlandii.
1 - 8 października 1979
Papież udaje się w swą pierwszą pielgrzymkę do Stanów Zjednoczonych.
2 października 1979
Jan Paweł II przemawia na 34. sesji Zgromadzenia Ogólnego ONZ.
DRUGI ROK PONTYFIKATU
(16 października 1979 – 15 października 1980)16 października 1979
Adhortacja apostolska „Catechesi tradendae” stanowi ukoronowanie Synodu Biskupów z roku 1977.
5 listopada 1979
Papież zwołuje kolegium kardynalskie na pierwsze od 400 lat plenarne posiedzenie konsultacyjne.
10 listopada 1979
Jan Paweł II wzywa do ponownego zbadania sprawy Galileusza, przemawiając do Papieskiej Akademii Nauk.
11 listopada 1979
Przemówienie w Papieskiej Akademii Nauk. Papież mówi: "Galileusz wiele wycierpiał od ludzi i instytucji Kościoła".
13 listopada 1979
Przywództwo radzieckie zatwierdza plan „działań przeciwko polityce Watykanu w stosunku do państw socjalistycznych”.
26 listopada 1979
Mahmet Ali Agca grozi, że zabije Jana Pawła II.
28 - 30 listopada 1979
4. papieska podróż zagraniczna – do Turcji; w tym:
29 - 30 listopada 1979
Jan Paweł II składa wizytę w Stambule patriarsze ekumenicznemu Dimitriosowi I.
29 listopada 1979
List apostolski „Inter sanctos”, ogłaszający św. Franciszka patronem ekologów.
15 grudnia 1979
Kongregacja Nauki Wiary oświadcza, iż ks. Hansa Künga nie można uznać za teologa katolickiego; Jan Paweł II wygłasza na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim przemówienie na temat znaczenia teologii dla profetycznego posłannictwa Kościoła.
28 grudnia 1979
Jan Paweł II mianuje arcybiskupem Mediolanu Carla Marię Martiniego SJ, rektora Papieskiego Uniwersytetu Gregoriańskiego.
1 stycznia 1980
13. Światowy Dzień Pokoju, orędzie „Prawda siłą pokoju”.
14 - 31 stycznia 1980
Partykularny Synod Biskupów dla Kościoła holenderskiego.
24 lutego 1980
List Jana Pawła II na temat Eucharystii, „Dominicae Cenae”.
5 lutego 1980
Wizyta w siedzibie Radia Watykańskiego (Palazzo Pio), w tym w redakcji sekcji polskiej.
24 - 27 marca 1980
W Rzymie zbiera się Synod ukraińskich biskupów greckokatolickich.
4 kwietnia 1980
Rozpoczęcie wydawania raz w miesiącu polskiej edycji „L'Osservatore Romano”.
2 - 12 maja 1980
Podróż do Afryki (Zair, Kongo, Kenia, Ghana, Górna Wolta, Wybrzeże Kości Słoniowej). Msza w Kinszasie zgromadziła milion ludzi. Napór tłumu spowodował śmierć dziewięciu osób, około 80 zostało rannych.
30 maja - 2 czerwca 1980
Pierwsza wizyta pasterska papieża we Francji (6. papieska podróż zagraniczna); w czasie niej: 2 czerwca 1980 Jan Paweł II przemawia na forum UNESCO.
30 czerwca - 12 lipca 1980
Pierwsza pielgrzymka apostolska Jana Pawła II do Brazylii (7. papieska podróż zagraniczna).
14 - 31 sierpnia 1980
Strajk w Stoczni Gdańskiej daje początek ruchowi i związkowi zawodowemu „Solidarność” Od początku strajku na bramie do Stoczni gdańskiej wisi otoczone kwiatami zdjęcie Jana Pawła II .
16 - 19 sierpnia 1980
Pierwsze seminarium naukowe w Castel Gandolfo.
20 sierpnia 1980
Depesza Jana Pawła II do prymasa Wyszyńskiego z zapewnieniem o modlitwie, "aby Episkopat Polski ze swym Prymasem na czele (...) mógł również i tym razem dopomóc temu Narodowi w ciężkim zmaganiu się o chleb powszedni, o sprawiedliwość i zabezpieczenie jego nienaruszalnych praw do własnego życia i rozwoju".
27 sierpnia 1980
Konferencja Episkopatu Polski popiera apel strajkujących o utworzenie niezależnych związków zawodowych.
10 września 1980
Witając pielgrzymów z Gdańska, Papież nawiązuje do podpisanych 10 dni wcześniej porozumień sierpniowych: "Modląc się, polecam Chrystusowi, polecam Jego Matce to wszystko, co się dokonało i co się dokonuje w Polsce na przestrzeni ostatnich miesięcy. To szczególne dzieło (...) nie skierowane przeciwko nikomu, ale dla - dla odbudowy, dla godności, ażeby wszyscy mogli w niej uczestniczyć".
26 września - 25 października 1980
Synod Biskupów poświęcony zadaniom rodziny chrześcijańskiej w świecie współczesnym; jego ukoronowaniem będzie adhortacja apostolska „Familiaris consortio”, ogłoszona 22 listopada 1981 roku.
12 października 1980
Dzień Rodzin – spotkanie z rodzinami z całego świata.
TRZECI ROK PONTYFIKATU
(16 października 1980 – 15 października 1981)25 października 1980
Zakończenie Synodu Biskupów
15 - 19 listopada 1980
Podróż do RFN. W przemówieniu do przedstawicieli Kościoła ewangelickiego Jan Paweł II porównał się do Lutra: "Reformator kilka wieków temu przybył do Rzymu jako pielgrzym, a dziś biskup Rzymu przybywa jako pielgrzym do duchowych spadkobierców Marcina Lutra". W przemówieniu do przedstawicieli wspólnoty żydowskiej powtórzył za biskupami niemieckimi: "Kto spotyka Jezusa Chrystusa, spotyka judaizm".
30 listopada 1980
Druga encyklika Jana Pawła II, „Dives in misericordia”.
5 grudnia 1980
Rząd sowiecki wstrzymuje planowaną na 8 grudnia inwazję wojsk Układu Warszawskiego na Polskę.
13 grudnia 1980
Prapremiera sztuki "Brat naszego Boga" na scenie Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie. Na widowni m.in. kardynał Macharski i członkowie Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej.
16 grudnia 1980
List Papieża do przywódcy ZSRR Leonida Breżniewa: "Wydarzenia mające miejsce w Polsce w ostatnich miesiącach zostały wywołane nieuchronną koniecznością gospodarczej przebudowy kraju, co wymaga równocześnie przebudowy moralnej opartej na świadomym zaangażowaniu, w duchu solidarności, wszystkich sił całego społeczeństwa. Ufam, że zrobi Pan wszystko, co w Pana mocy, żeby rozładować obecne napięcie, aby polityczna opinia publiczna została uspokojona w kwestii tego delikatnego i pilnego problemu".
31 grudnia 1980
List apostolski „Egregiae virtutis” ogłasza Cyryla i Metodego współpatronami Europy.
1 stycznia 1981
14. Światowy Dzień Pokoju, orędzie „Chcesz służyć sprawie pokoju – szanuj wolność”
15-18 stycznia 1981
Ojciec Święty przyjmuje w Watykanie delegację „Solidarności”.
31 stycznia 1981
Jan Paweł II mianuje bpa Jean-Marie Lustigera arcybiskupem Paryża.
16 - 27 lutego 1981
Podróż na Daleki Wschód, do Filipin i Japonii. W Manili Papież powiedział, że Kościół katolicki uznaje wszystkie elementy prawdy i dobra, jakie są w hinduizmie, buddyzmie i islamie. "Są one bowiem odbiciem Chrystusowej drogi, prawdy i życia". W Tokio spotkał się z cesarzem Japonii i zaprosił go do siebie. Małe grupki kontestowały to spotkanie międzyreligijne (cesarz jest dla Japończyków symbolem religijnym).
Marzec 1981
Kryzys bydgoski wzbudza niepokoje w Polsce; nasilenie ataków prasy sowieckiej na Jana Pawła II.
9 maja 1981
Ustanowienie Papieskiej Rady do spraw Rodziny.
13 maja 1981
Ok. godz. 17. zamach. Strzały padły, gdy Papież wjeżdżał na audiencję generalną na plac św. Piotra nieosłoniętym jeszcze kuloodpornymi szybami papamobilem. Jedna kula przeszła na wylot przez brzuch, druga trafiła Papieża w prawe ramię. Najgroźniejsza była trzecia rana - kula minęła o kilka milimetrów tętnicę główną przewodu pokarmowego; jej naruszenie powoduje śmierć na miejscu. Kule ominęły też kręgosłup. Natychmiastowa operacja była bardzo trudna (trzeba było wyciąć m.in. 55 cm jelit), ale się udała. Jeden ze sprawców zamachu, młody Turek Mehmet Ali Agca, został ujęty; inni uciekli. Jego zeznania są do dziś pełne sprzeczności i ciągle nie wiadomo, czyim był narzędziem. Podejrzenia kierowały się oczywiście w stronę Kremla. Pod koniec marca 2005 r. dziennik "Corriere della Sera" ogłosił, że w archiwach Stasi - służb bezpieczeństwa NRD - odnaleziono dokumenty potwierdzające, że rozkaz zabicia Papieża wydało KGB. Wykonanie powierzono bułgarskim służbom specjalnym, a Stasi miała zatrzeć ślady prowadzące do rzeczywistych sprawców zbrodni. Niemiecki urząd ds. akt Stasi nie potwierdził jednak tej informacji. Nie udało się dowieść związków Agcy z wywiadem sowieckim. Turek formalnie należał do faszyzującej organizacji Szare Wilki. Zaraz po zamachu list do Papieża napisała matka Agcy. Prosiła o "przebaczenie dla niegoi tych wszystkich, którzy opanowani są przez zło i którym potrzebna jest pomoc ludzi i Boga". Jan Paweł II w tekście nadanym przez radio watykańskie zaraz po zamachu podziękował wszystkim za modlitwy i powiedział: "Modlę się za brata, który zadał mi cios, i szczerze mu przebaczam".A modlił się, można by rzec, cały świat. Szczególnie Polacy, którym groziła utrata dwóch duchowych przywódców narodu: w dniu zamachu było wiadomo, że umiera prymas Wyszyński.
17 maja 1981
Pierwsza po zamachu wypowiedź papieża przed niedzielną modlitwą maryjną; słowa przebaczenia dla zamachowca.
28 maja 1981
W Warszawie umiera kardynał Stefan Wyszyński, prymas Polski; list do Polaków w związku z tym wydarzeniem, Papież nazywa prymasa Stefana Wyszyńskiego „wielkim Synem Kościoła i naszego narodu”.
31 maja 1981
Powołanie stałej 15-osobowej rady kardynałów do spraw ekonomicznych Stolicy Apostolskiej.
3 czerwca 1981
Jan Paweł II powraca do Watykanu z kliniki Gemelli.
20 czerwca – 14 sierpnia 1981
Jan Paweł II znowu w klinice Gemelli z powodu infekcji wirusowej (5 sierpnia operowany).
7 lipca 1981
Bp Józef Glemp zostaje arcybiskupem gnieźnieńskim i warszawskim, prymasem Polski.
22 lipca 1981
Mehmet Ali Agca uznany za winnego i skazany na dożywocie po trzydniowym procesie w Rzymie.
14 sierpnia 1981
Jan Paweł II opuszcza klinikę Gemelli i po uroczystości Wniebowzięcia Matki Bożej udaje się na rekonwalescencję do Castel Gandolfo.
14 września 1981
„Laborem exercens”, pierwsza społeczna encyklika Jana Pawła II.
25 września 1981
Oficjalny pisemny werdykt w procesie Agcy sugeruje istnienie spisku na życie papieża.
5 października 1981
Jan Paweł II wyznacza osobistego delegata do zarządzania Towarzystwem Jezusowym.
CZWARTY ROK PONTYFIKATU
(16 października 1981 – 15 października 1982)22 listopada 1981
Ogłoszenie posynodalnej adhortacji apostolskiej „Familiaris consortio”.
25 listopada 1981
Kard. Joseph Ratzinger zostaje mianowany prefektem Kongregacji Nauki Wiary.
8 grudnia 1981
Jan Paweł II poświęca ikonę Maryi, Matki Kościoła - pierwszy wizerunek Maryjny na placu św. Piotra. List apostolski „Beata Hedvigis” ustanawiający Papieską Akademię Teologiczną w Krakowie
12 - 13 grudnia 1981
Wprowadzenie stanu wojennego w Polsce. Papież mówi na placu św. Piotra: "Nie może być przelewana polska krew, bo przelano jej zbyt wiele, zwłaszcza w czasie ostatniej wojny. Trzeba uczynić wszystko, aby w pokoju budować przyszłość ojczyzny".
18 grudnia 1981
W liście do gen. Wojciecha Jaruzelskiego Jan Paweł II apeluje do sumienia generała, "ażeby nie był kontynuowany stan wojenny w Polsce. (...) Trzeba uczynić wszystko, ażeby tegorocznych Świąt rodacy nie musieli spędzać pod groźbą śmierci i represji".
24 grudnia 1981
Jan Paweł II zapalił świecę w oknie na znak solidarności z narodami cierpiącymi, m.in. z Polską.
1 stycznia 1982
15. Światowy Dzień Pokoju, orędzie „Pokój – dar Boga powierzony ludziom” potępia „fałszywy pokój” totalitaryzmu.
6 stycznia 1982
List „Caritas Christi” wzywający wszystkich biskupów z całego świata do modlitwy za Kościół w Chinach.
12 lutego 1982
Deklaracja Stolicy Apostolskiej w sprawie Polski, odczytana na madryckim posiedzeniu KBWE.
12-19 lutego 1982
Podróż do Afryki: Nigeria, Benin, Gabon i Gwinea Równikowa (10. papieska podróż zagraniczna).
27 lutego 1982
Spotkanie prowincjałów jezuickich z Janem Pawłem.
12-15 maja 1982
Podróż do Portugalii. W pierwszą rocznicę zamachu Papież odwiedził sanktuarium w Fatimie, by podziękować Maryi za ocalenie. W homilii mówił, że proroctwo fatimskie odczytuje z drżeniem serca: "Grzech zyskał tak bardzo prawo obywatelstwa, a negacja Boga rozprzestrzeniła się w ludzkich światopoglądach i programach". Wieczorem 12 maja Juan Fernandez Krohn, wyświęcony na księdza przez ultrakonserwatywnego abp. Lefebvre'a, usiłował zamordować Papieża sztyletem. (11. papieska podróż zagraniczna); w tym:
13 maja 1982
Pielgrzymka do sanktuarium w Fatimie w pierwszą rocznicę zamachu i akt zawierzenia świata Matce Bożej.
20 maja 1982
Ustanowienie Papieskiej Rady ds. Kultury.
Maj-czerwiec 1982
Wizyty papieskie w Wielkiej Brytanii i Argentynie podczas trwającej od 2 kwietnia wojny o Falklandy/Malwiny:
28 maja 1982 – 2 czerwca 1982
Podróż do Wielkiej Brytanii (12. papieska podróż zagraniczna); w czasie niej wizyta w anglikańskiej katedrze w Canterbury, spotkanie z abpem Robertem Runcie I ogłoszenie wspólnej deklaracji na temat dialogu teologicznego.
7 czerwca 1982
Spotkanie Jana Pawła II z Prezydentem Reaganem w Watykanie.
10-13 czerwca 1982
Podróż do Brazylii i Argentyny (13. papieska podróż zagraniczna).
15 czerwca 1982
Wizyta w Szwajcarii (14. papieska podróż zagraniczna); wystąpienie na forum Międzynarodowej Organizacji Pracy
26 sierpnia 1982
Papież odprawia w Castel Gandolfo transmitowaną przez Radio Watykańskie mszę św. dla rodaków z okazji jubileuszu 600-lecia Jasnej Góry (planowana na ten czas pielgrzymka do Polski została przesunięta z powodu stanu wojennego).
29 sierpnia 1982
Wizyta w San Marino (15. papieska podróż zagraniczna).
3 października 1982
Zatwierdzenie kultu bł. Jana z Fiesole (Fra Angelico).
10 października 1982
Jan Paweł II kanonizuje bł. Maksymiliana Kolbego jako męczennika.
PIĄTY ROK PONTYFIKATU
(16 października 1982 – 15 października 198331 października – 9 listopada 1982
Pierwsza podróż do Hiszpanii (16. papieska podróż zagraniczna); w tym:
9 listopada 1982
Santiago de Compostela – „Akt europejski”.
23 listopada 1982
Posiedzenie plenarne kolegium kardynalskiego.
28 listopada 1982
Jan Paweł II nadaje status prałatury personalnej Opus Dei.
1 stycznia 1983
16. Światowy Dzień Pokoju, orędzie „Dialog na rzecz pokoju wyzwaniem dla naszych czasów”.
6 stycznia 1983
Bulla „Aperite portas Redemptori” ogłaszająca Rok Święty Jubileuszu 1950-lecia Odkupienia.
18-19 stycznia 1983
Konsultacje watykańskie w sprawie szkicu listu pasterskiego biskupów USA na temat broni atomowej.
25 stycznia 1983
Konstytucja apostolska „Sacrae disciplinae leges” promulgująca nowy Kodeks Prawa Kanonicznego; konstytucja apostolska „Divinus perfectionis magister” wprowadzająca poprawki w procedurze procesu beatyfikacyjnego i kanonizacyjnego.
2 lutego 1983
Podczas swego drugiego konsystorza Jan Paweł II mianuje osiemnastu nowych kardynałów; wśród nich jest abp Józef Glemp.
24 lutego 1983
Prezentacja książki André Frossarda „Nie lękajcie się! Rozmowy z Janem Pawłem II”. Narada kryzysowa w Watykanie na temat ryzyka związanego z papieską pielgrzymką do Nikaragui.
2-10 marca 1983
Podróż do Ameryki Środkowej trasą: Portugalia, Kostaryka, Nikaragua (gdzie papieską homilię przerywały okrzyki klakierów), Panama, Salwador, Gwatemala, Honduras, Belize, Haiti (17. papieska podróż zagraniczna).
25 marca 1983
Inauguracja Roku Świętego Jubileuszu 1950-lecia Odkupienia.
16-23 czerwca 1983
Druga pielgrzymka do ojczyzny: Warszawa, Niepokalanów, Częstochowa, Poznań, Katowice, Wrocław, Góra św. Anny, Kraków. W przemówieniu w Belwederze podczas spotkania z gen. Jaruzelskim Papież powiedział: "I chociaż życie w Ojczyźnie od 13 grudnia 1981 r. zostało poddane surowym rygorom stanu wojennego, który został zawieszony od początku bieżącego roku - to przecież nie przestaję ufać, że owa zapowiadana wielokrotnie odnowa społeczna, według zasad wypracowywanych w takim trudzie w przełomowych dniach sierpnia 1980 r. i zawarta w porozumieniach, dojdzie stopniowo do skutku". W Niepokalanowie Jan Paweł II przypomniał słowa św. Pawła z Listu do Rzymian: "Nie daj się zwyciężyć złu, ale zło dobrem zwyciężaj", odnosząc je do "trudnego momentu historycznego". W Częstochowie powiedział młodzieży: "Musicie od siebie wymagać, nawet gdyby inni od was nie wymagali", zaznaczając zarazem: "Wiem o waszych cierpieniach, o waszej trudnej młodości, o poczuciu krzywdy i poniżenia, o jakże często odczuwanym braku perspektyw na przyszłość". W Katowicach mówił, że ludzie pracy w Polsce mają prawo do dialogu z władzą. W Krakowie na Błoniach polecił Chrystusowi trudne "dziś i jutro" narodu i zacytował psalm: "Chociażbym chodził ciemną doliną, zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną". Wierni wznosili transparenty "Solidarności" i skandowali: "Solidarność! Solidarność!". W Tatrach, w schronisku w Dolinie Chochołowskiej - Ojciec Święty spotyka się z Lechem Wałęsą. Wałęsa przed papieską wizytą w Polsce wysłał list z prośbą o audiencję. Władze próbowały nie dopuścić do tego spotkania, Papież jednak stanowczo go zażądał. Przed odlotem na lotnisku w Balicach pod Krakowem rozmowa Papieża z gen. Jaruzelskim trwała znacznie dłużej, niż planowano; była niewątpliwie bardzo ostra.
22 lipca 1983
Generał Jaruzelski oficjalnie znosi stan wojenny w Polsce.
Sierpień 1983
Pierwsze, odbywające się w cyklu dwuletnim, międzynarodowe seminarium humanistyczne „Człowiek w nauce współczesnej” w Castel Gandolfo.
14-15 sierpnia 1983
Pielgrzymka do Francji – Lourdes (19. papieska podróż zagraniczna).
2 września 1983
W Rzymie rozpoczyna obrady 33. Kongregacja Generalna Towarzystwa Jezusowego.
10-13 września 1983
Pierwsza podróż do Austrii – w Wiedniu „nieszpory europejskie” (20. papieska podróż zagraniczna)
29 września 1983
Rozpoczęcie Synodu Biskupów.
5 października 1983
Lech Wałęsa otrzymuje pokojową nagrodę Nobla.
PONTYFIKAT OD 6 ROKU DO 10 ROKU
SZÓSTY ROK PONTYFIKATU
(16 października 1983 – 15 października 1984)29 września-29 października 1983
Synod Biskupów o pokucie i pojednaniu w misji Kościoła; prace Synodu zostaną ukoronowane adhortacją apostolską „Reconciliatio et paenitentia”, ogłoszoną 2 grudnia 1984 roku.
22 października 1983
Ogłoszenie Karty Praw Rodziny.
31 października 1983
List papieski do kard. Johannesa Willebrandsa, przewodniczącego Sekretariatu jedności Chrześcijan, z okazji pięćsetlecia urodzin Marcina Lutra.
16 listopada 1983
Jan Paweł II przesyła osobisty list do przywódcy chińskiego Deng Xiaopinga, prosząc o bezpośredni kontakt z rządem chińskim.
27 grudnia 1983
Papież odwiedza w więzieniu Ali Agcę. Rozmowa trwała kwadrans. "Ali Agca - pisał potem André Frossard - pełnił honory pana celi. - Oto moje mieszkanie - powiedział z ironią i więcej nic nie usłyszano; obecna tam telewizja stała się nagle głucha i niema. (...) Agca zaprowadził swego gościa w głąb pomieszczenia, podczas gdy kamery pozostały na progu, i zajęli miejsca - Papież w fotelu, on na krześle (...) Papież trzymał swego rozmówcę za ramię, jakby chciał go przyciągnąć do siebie. Schylony Agca mówił mu coś do ucha i nie było widać jego twarzy, zasłoniętej przez profil tego, który może był w tym momencie jego spowiednikiem". Sam Jan Paweł II po rozmowie z zamachowcem powiedział: "Dzisiaj, po ponad dwóch latach, mogłem powtórzyć słowa przebaczenia, (...) Myślę, że to dzisiejsze spotkanie w ramach Roku Odkupienia jest opatrznościowe. Nie było zaplanowane: po prostu doszło do niego, a Pan dał mi - myślę, że nie tylko mnie, ale także i jemu - łaskę, byśmy się spotkali jak ludzie i jak bracia".
1 stycznia 1984
17. Światowy Dzień Pokoju, orędzie „Pokój rodzi się z serca nowego”.
10 stycznia 1984
Nawiązanie pełnych stosunków dyplomatycznych między Stolicą Apostolską a Stanami Zjednoczonymi.
11 lutego 1984
„Salvifici doloris”, list apostolski o chrześcijańskim sensie cierpienia.
25 marca 1984
Adhortacja apostolska „Redemptionis donum” o konsekracji zakonnej w świetle tajemnicy Odkupienia. Akt zawierzenia ludzkości, dokonany przed figurą Matki Bożej Fatimskiej.
22 kwietnia 1984
Zakończenie Roku Świętego Jubileuszu 1950-lecia Odkupienia.
2 - 12 maja 1984
Druga papieska pielgrzymka do Azji trasą: Alaska (USA – nie zezwolono na przelot nad tertytorium ZSRR), Korea Południowa, Papua Nowa Gwinea, Wyspy Salomona, Tajlandia (21. papieska podróż zagraniczna; w czasie niej kanonizacja 103 męczenników koreańskich, wizyta w obozie uchodźców z Kambodży, Laosu i Wietnamu).
12-17 czerwca 1984
Podróż apostolska do Szwajcarii (22. papieska podróż zagraniczna); w tym:
12 czerwca 1984
Przemówienie Jana Pawła II do Światowej Rady Kościołów w Genewie.
16-17 lipca 1984
Wyprawa narciarska w Alpy włoskie.
6 sierpnia 1984
Kongregacja Nauki Wiary ogłasza „Instrukcję o niektórych aspektach «teologii wyzwolenia»”.
9 - 21 września 1984
Pierwsza pielgrzymka pasterska Jana Pawła II do Kanady (23. papieska podróż zagraniczna).
10-13 października 1984
Podróż do Hiszpanii i Ameryki Łacińskiej: Dominikany, Portoryko – pielgrzymka szlakiem Kolumba; inauguracja nowenny przygotowań do obchodów 500. rocznicy ewangelizacji Ameryki (24. papieska podróż zagraniczna).
SIÓDMY ROK PONTYFIKATU
(16 października 1984 – 15 października 1985)2 grudnia 1984
Ogłoszenie posynodalnej adhortacji apostolskiej „Reconciliatio et paenitentia”.
4 grudnia 1984
Joaquín Navarro-Valls zostaje mianowany dyrektorem Biura Prasowego Stolicy Apostolskiej.
1 stycznia 1985
18. Światowy Dzień Pokoju, orędzie „Pokój i młodzi idą razem”.
26 stycznia - 6 lutego 1985
Podróż do Ameryki Łacińskiej: Wenezuela, Ekwador, Peru, Trynidad i Tobago (25. papieska podróż zagraniczna).
31 marca 1985
List apostolski Jana Pawła II do młodych całego świata.
29 kwietnia 1985
Zakończenie zasadniczej reorganizacji Kurii Rzymskiej, rozpoczętej w 1984 roku.
11 - 21 maja 1985
Pielgrzymka pasterska do Holandii, Luksemburga i Belgii (26. papieska podróż zagraniczna) – wizyta w siedzibie EWG i Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości.
25 maja 1985
Podczas swego trzeciego konsystorza Jan Paweł II mianuje dwudziestu ośmiu nowych kardynałów; wśród nich są abp Henryk Gulbinowicz i abp Andrzej Deskur.
2 czerwca 1985
„Slavorum apostoli”, czwarta encyklika Jana Pawła II.
8 - 19 sierpnia 1985
Podróż do Afryki: Togo, Wybrzeże Kości Słoniowej, Kamerun, Republika Środkowoafrykańska, Zair, Kenia, Maroko (27. papieska podróż zagraniczna); w tym:
19 sierpnia 1985
Jan Pawłem II przemawia do 80 tysięcy młodych muzułmanów w Casablance.
8 września 1985
Podróż do Liechtensteinu przez Szwajcarię (28. papieska podróż zagraniczna).
ÓSMY ROK PONTYFIKATU
(16 października 1985 – 15 października 1986)28 października 1985
Jan Paweł II przemawia do Międzynarodowego Katolicko-Żydowskiego Komitetu Łączności z okazji dwudziestej rocznicy ogłoszenia „Nostra aetate”, Deklaracji II Soboru Watykańskiego o stosunku Kościoła do religii niechrześcijańskich.
3 listopada 1985
Beatyfikacja o. Tytusa Brandsmy, holenderskiego męczennika obozu w Dachau.
24 listopada - 8 grudnia 1985
Nadzwyczajny Synod Biskupów dla uczczenia dwudziestej rocznicy II Soboru Watykańskiego.
1 stycznia 1986
19. Światowy Dzień Pokoju, orędzie „Pokój jest wartością, która nie zna podziałów na Północ-Południe, Wschód-Zachód: jest tylko jeden pokój”.
31 stycznia - 11 lutego 1986
Podróż do Indii. Sprawozdawca "Tygodnika Powszechnego" zanotował: "Czekający na Ojca Świętego wraz z Matką Teresą kapłan z sąsiedniej świątyni bogini Kali nakłada Ojcu Świętemu wieniec z kwiatów, drugi - Matce Teresie, ale Papież zdejmuje swój i jej nakłada. Po chwili wchodzą do przytułku, gdzie Ojciec Święty karmi kolacją 86 podopiecznych (z których czworo tegoż wieczora umiera...)".
22 marca 1986
Kongregacja Nauki Wiary ogłasza „Instrukcję o chrześcijańskiej wolności i wyzwoleniu”.
13 kwietnia 1986
Jan Paweł II przemawia do wspólnoty żydowskiej w czasie pierwszej od czasów apostolskich papieskiej wizyty rzymskiej synagodze, gdzie mówi: „Jesteście naszymi braćmi umiłowanymi i w pewien sposób można by powiedzieć: naszymi starszymi braćmi”
18 maja 1986
„Dominum et Vivificantem”, piąta encyklika Jana Pawła II.
1 - 8 lipca 1986
Podróż do Ameryki Łacińskiej: Kolumbia, Saint Lucia (30. papieska podróż zagraniczna).
4-7 października 1986
Trzecia papieska pielgrzymka do Francji (31. papieska podróż zagraniczna): m.in. wizyty w Ars i Taizé; apel, by 27 października podczas Światowego Dnia Modlitw o Pokój na całym świecie zapanował jednodniowy rozejm.
DZIEWIĄTY ROK PONTYFIKATU
(16 października 1986 – 15 października 1987)27 października 1986
Światowy Dzień Modlitw o Pokój. W Asyżu spotkali się z Papieżem chrześcijanie różnych wyznań, a także muzułmanie, hinduiści, buddyści (z Dalajlamą), szintoiści, sikhowie, dżiniści, zoroastrianie, bahaiści, przedstawiciele tradycyjnych religii afrykańskich i ameroindiańskich. Takie spotkania będą się odtąd odbywać co roku.
18 listopada - 1 grudnia 1986
Najdłuższa papieska pielgrzymka prowadzi Jana Pawła II do Bangladeszu, Singapuru, Fidżi, Nowej Zelandii, Australii i na Seszele (32. papieska podróż zagraniczna).
27 grudnia 1986
Papieska Komisja Iustitia et Pax wydaje dokument „W służbie wspólnocie ludzkiej: Etyczne podejście do zagadnienia długu międzynarodowego”.
1 stycznia 1987
20. Światowy Dzień Pokoju, orędzie „Rozwój i solidarność: dwie drogi wiodące do pokoju”.
20 lutego 1987
Papież przyjmuje panią Muzeyyen Agcę, matkę Mehmeta Ali Agcy.
25 marca 1987
„Redemptoris Mater”, szósta encyklika Jana Pawła II.
31 marca - 13 kwietnia 1987
Papieska pielgrzymka do Urugwaju, Chile i do Argentyny – na II Światowy Dzień Młodzieży w Buenos Aires (33. papieska podróż zagraniczna).
30 kwietnia - 4 maja 1987
Podróż do Niemiec (34. papieska podróż zagraniczna); w czasie niej:
1 maja 1987
Jan Paweł II beatyfikuje w Kolonii Żydówkę Edytę Stein (s. Teresę Bene-dyktę od Krzyża), męczennicę Oświęcimia-Brzezinki.
5 czerwca 1987
Ogłasza list apostolski do biskupów litewskich z okazji 600-lecia chrztu Litwy.
7 czerwca 1987
Ojciec Święty inauguruje Rok Maryjny, zakończony 15 sierpnia 1988.
8 - 14 czerwca 1987
Trzecia papieska pielgrzymka do ojczyzny. Warszawa, Majdanek, Lublin, Tarnów, Kraków, Gdynia, Westerplatte, Gdańsk, Częstochowa, Łódź. Kongres Eucharystyczny, beatyfikacja bpa Michała Kozala i Karoliny Kózkówny. W przemówieniu na Zamku Królewskim Jan Paweł II mocno akcentuje "podmiotowość człowieka i narodu". Ale o ile w czasie dwóch pierwszych pielgrzymek Papież głównie dodawał otuchy, o tyle teraz zaczyna wymagać. Przypomina etyczne wymagania nie tylko władzom, ale i narodowi. W szczecińskim przemówieniu do rodzin mówi o ofiarach permisywizmu i relatywizmu moralnego. W przemówieniu do młodzieży na Westerplatte mówi też o zagrożeniu, jakim jest klimat relatywizmu: padają wtedy "skrzydlate" słowa, że "każdy ma swoje Westerplatte". udział w Krajowym Kongresie Eucharystycznym, beatyfikacja Karoliny Kózkówny i bpa Michała Kozala, męczennika Dachau; spotkanie z Lechem Wałęsą (35. papieska podróż zagraniczna).
8 - 14 lipca 1987
Jan Paweł II wędruje po Dolomitach.
10 - 21 września 1987
Papieska pielgrzymka do Stanów Zjednoczonych i Kanady (36. papieska podróż zagraniczna) – m.in. spotkanie z chorymi na AIDS.
1 października 1987
Rozpoczęcie Synodu Biskupów.
DZIESIĄTY ROK PONTYFIKATU
(16 października 1987 – 15 października 1988)1 - 30 października 1987
Synod Biskupów obraduje nad powołaniem i posłannictwem świeckich w Kościele i w świecie; prace Synodu zostaną podsumowane w adhortacji apostolskiej„ Christifideles laici” ogłoszonej 30 grudnia 1988.
30 grudnia 1987
„Sollicitudo rei socialis”, druga encyklika społeczna Jana Pawła II.
1 stycznia 1988
21. Światowy Dzień Pokoju, orędzie „Wolność religijna warunkiem pokojowego współistnienia”.
7 - 19 maja 1988
Pielgrzymka do Urugwaju, Boliwii, Peru i Paragwaju (37. papieska podróż zagraniczna).
21 maja 1988
W Watykanie rozpoczyna działalność schronisko dla bezdomnych „Donum Mariae”, prowadzone przez siostry misjonarki miłości.
14 czerwca 1988
Audiencja papieska dla Dalaj Lamy.
19 czerwca 1988
Kanonizacja 117 męczenników wietnamskich.
23 - 27 czerwca 1988
Druga pielgrzymka do Austrii (38. papieska podróż zagraniczna).
28 czerwca 1988
Jan Paweł II mianuje dwudziestu czterech nowych kardynałów podczas swego czwartego konsystorza i ogłasza konstytucję apostolską „Pastor Bonus”, dokonującą reorganizacji Kurii Rzymskiej.
30 czerwca 1988
Abp Marcel Lefebvre wyświęca czterech biskupów bez zgody Papieża, ściągając na siebie ekskomunikę. W Kościele katolickim dochodzi do schizmy z elementami herezji, ponieważ wspólnota abp. Lefebvre'a odrzuca uchwały Soboru Watykańskiego II, otwierające katolicyzm na inne wyznania chrześcijańskie, inne religie i w ogóle współczesny świat.
2 lipca 1988
List apostolski „Ecclesia Dei” w związku ze schizmą abpa Lefèbvre’a.
9-10 lipca 1988
Rzymskie obchody 1000-lecia chrztu Rusi Kijowskiej.
15 sierpnia 1988
List papieski "Mulieris dignitatem" o godności i powołaniu kobiety. Jan Paweł II potępia męską dominację nad kobietami, lecz również przejmowanie przez kobiety męskich wzorów zachowań, sprzeczne z ich powołaniem macierzyńskim.
10 - 19 września 1988
Podróż do Afryki: Zimbabwe, Botswana, Lesotho, Suazi, Mozambik z przymusowym lądowaniem w stolicy RPA Johannesburgu (39. papieska podróż zagraniczna).
8- 11 października 1988
Podróż do Francji. W przemówieniu do Parlamentu Europejskiego w Strasburgu Papież-Polak mówił: "Jeżeli Europa chce pozostać wierna samej sobie, trzeba, aby potrafiła zgromadzić wszystkie żywotne siły kontynentu, szanując odrębny charakter każdego regionu, ale zarazem odkrywając leżącą u korzeni duchową wspólnotę". Mówił o konieczności współpracy z krajami nie- należącymi do Rady Europy, "zwłaszcza tymi z Europy Środkowej i Wschodniej".
11 października 1988
Jan Paweł II przemawia na forum Parlamentu Europejskiego w Strasburgu.
PONTYFIKAT OD 11 ROKU DO 15 ROKU
JEDENASTY ROK PONTYFIKATU
(16 października 1988 – 15 października 1989)28 października 1988
W Rzymie Światowy Dzień Modlitw o Pokój (z udziałem przedstawicieli 8 wielkich religii świata i różnych wyznań chrześcijańskich).
30 grudnia 1988
Ogłoszenie posynodalnej adhortacji apostolskiej „Christifideles laici” o powołaniu i posłannictwie świeckich w Kościele i w świecie.
1 stycznia 1989
22. Światowy Dzień Pokoju, orędzie „Poszanowanie mniejszości warunkiem pokoju”.
Luty - kwiecień 1989
Rezultatem rozmów przy „okrągłym stole” w Polsce są częściowo wolne wybory 4 czerwca, w których zwycięstwo odnosi „Solidarność”.
28 kwietnia – 6 maja 1989
Podróż do Afryki: Madagaskar, Reunion, Zambia, Malawi (41. papieska podróż zagraniczna).
1 - 10 czerwca 1989
Pierwsza w historii papieska pielgrzymka do krajów skandynawskich: Norwegia, Islandia, Finlandia, Dania, Szwecja (42. papieska podróż zagraniczna).
4 czerwca 1989
Zwycięstwo „Solidarności” w wyborach do polskiego parlamentu.
17 lipca 1989
Wznowienie pełnych stosunków dyplomatycznych pomiędzy Stolicą Apostolską i Polską.
15 sierpnia 1989
Adhortacja apostolska „Redemptoris Custos” o św. Józefie i jego posłannictwie w życiu Chrystusa i Kościoła.
19 - 21 sierpnia 1989
Pielgrzymka do Hiszpanii (43. papieska podróż zagraniczna); w tym:
20 sierpnia 1989
Jan Paweł II wygłasza kazanie na zakończenie IV Światowego Dnia Młodzieży w Santiago de Compostela.
1 września 1989
W Warszawie Światowy Dzień Modlitw o Pokój – orędzie telewizyjne Jana Pawła II.
6 - 16 października 1989
Piąta pielgrzymka Jana Pawła II do Azji: Korea Południowa, Indonezja z Timorem Wschodnim (44. papieska podróż zagraniczna) i Mauritius; papież zwraca się zapośrednictwem radia do Chin z prośbą o nowe otwarcie.
15 października 1989
Dokument Kongregacji Nauki Wiary „List do biskupów Kościoła katolickiego o niektórych aspektach medytacji chrześcijańskiej”.
DWUNASTY ROK PONTYFIKATU
(16 października 1989 – 15 października 1990)Październik - grudzień 1989
„Jesień Ludów” w Europie Środkowowschodniej.
9 listopada 1989
Obalenie muru berlińskiego.
12 listopada 1989
Papież kanonizuje Brata Alberta - Adama Chmielowskiego i Agnieszkę Czeską.
1 stycznia 1990
23. Światowy Dzień Pokoju, orędzie „Pokój z Bogiem Stwórcą – pokój z całym stworzeniem”.
25 stycznia – 1 lutego 1990
Podróż do Afryki: Republika Zielonego Przylądka, Gwinea Bissau, Mali, Burkina Faso, Czad (45. papieska podróż zagraniczna) – kolejny apel w sprawie Sahelu;
21 - 22 kwietnia 1990
Papieska pielgrzymka do Czechosłowacji (46. papieska podróż zagraniczna); w tym:
6 - 14 maja 1990
Podróż do Ameryki Łacińskiej: Meksyk (6 maja beatyfikacja Indianina Juana Diego, który miał objawienia maryjne w Guadalupe) i Curaçao na Antylach Holenderskich (47. papieska podróż zagraniczna).
25 - 27 maja 1990
Wizyta pasterska na Malcie (48. papieska podróż zagraniczna).
1 - 10 września 1990
Podróż do Afryki (przez Maltę): Tanzania, Burundi, Ruanda, Wybrzeże Kości Słoniowej (49. papieska podróż zagraniczna).
30 września 1990
Rozpoczęcie Synodu Biskupów.
TRZYNASTY ROK PONTYFIKATU
(16 października 1990 – 15 października 1991)30 września - 28 października 1990
Synod Biskupów obraduje nad formacją kapłanów we współczesnym świecie Zwieńczeniem prac Synodu jest adhortacja apostolska „Pastores dabo vobis”, ogłoszona 25 marca 1992.
7 grudnia 1990
Zostaje podpisana ósma encyklika Jana Pawła II, „Redemptoris missio” (zaprezentowana publicznie 22 stycznia 1991 roku).
1 stycznia 1991
24. Światowy Dzień Pokoju, orędzie „Poszanowanie sumienia każdego człowieka warunkiem pokoju”.
21 stycznia 1991
Przywrócenie w Polsce ordynariatu polowego.
22 stycznia 1991
Prezentacja encykliki „Redemptoris missio” (podpisana 7 grudnia 1990 roku).
4 - 7 kwietnia 1991
Plenarne posiedzenie kardynałów poświęcone zagrożeniom życia ludzkiego i problematyce sekt.
1 maja 1991
Ogłoszona zostaje trzecia społeczna encyklika Jana Pawła II, „Centesimus annus”.
1 - 13 maja 1991
Podróż do Portugalii w 10. rocznicę zamachu – akt zawierzenia świata Matce Bożej (50. papieska podróż zagraniczna).
1 - 9 czerwca 1991
Pielgrzymka do Polski: Koszalin, Rzeszów, Przemyśl, Lubaczów, Kielce, Radom, Łomża, Białystok, Olsztyn, Włocławek, Płock, Warszawa. Przesłaniem głównym jest Dekalog. W Koszalinie Papież komentował pierwsze przykazanie: "Nie będziesz miał bogów cudzych przede mną". W Kielcach i Radomiu tematem homilii było "Nie zabijaj". W Kielcach Papież wręcz krzyknął, mówiąc o aborcji. Tłumaczył się: "Może dlatego tak mówię, jak mówię, ponieważ to jest moja Matka, ta ziemia (...). I zrozumcie, wy wszyscy, którzy lekkomyślnie podchodzicie do tych spraw, zrozumcie, że te sprawy nie mogą mnie nie boleć. Was też powinny boleć!". W Radomiu rozszerzył "zasięg tego przykazania na wszystkie działania przeciw bliźniemu zrodzone z nienawiści czy mściwości". O aborcji powiedział: "Czy jest taka ludzka instancja, czy jest taki parlament, który ma prawo zalegalizować zabójstwo niewinnej i bezbronnej ludzkiej istoty?". Padło wtedy określenie: "cmentarz nienarodzonych". Na warszawskiej Agrykoli stwierdził, że egzamin z naszej wolności jest przed nami. Ta pierwsza wizyta w wolnej Polsce była jedyną, która wywołała widoczny m.in. w prasie konflikt z częścią zlaicyzowanego społeczeństwa. Papież zastał Polskę inną, niż się spodziewał, rozczarował się. Podczas spotkania ekumenicznego w warszawskiej świątyni luterańskiej wyraził myśl, że tolerancja to za mało: "Cóż to za bracia i siostry w Chrystusie, którzy się jedynie tolerują?!" Przed poprzednimi wizytami Papieża władze komunistyczne robiły wszystko, by nie odwiedził on wschodniej części kraju. Teraz było to już możliwe. Na spotkania z nim przybyły tysiące wiernych z Litwy, Ukrainy i Białorusi.
28 czerwca 1991
Na swoim piątym konsystorzu Jan Paweł II powołuje dwudziestu trzech nowych kardynałów.
13 - 20 sierpnia 1991
Podróż do Polski i na Węgry (52. papieska podróż zagraniczna), w tym:
13 - 15 sierpnia 1991
Podróż do Polski – beatyfikacja Anieli Salawy w Krakowie, VI Światowy Dzień Młodzieży w Częstochowie z udziałem miliona młodych z całego świata, w tym ok. 100 tys. z ZSRR.
16 - 18 sierpnia 1991
Pierwsza podróż papieska na Węgry.
12 października 1991
Początek podróży do Brazylii.
CZTERNASTY ROK PONTYFIKATU
(16 października 1991 – 15 października 1992)12 - 21 października 1991
Podróż do Brazylii (53. papieska podróż zagraniczna).
17 listopada 1991
Kanonizacja bł. Rafała Kalinowskiego.
8 grudnia 1991
Ogłoszenie przez Rosję, Ukrainę i Białoruś upadku Związku Radzieckiego (formalne rozwiązanie 26 grudnia).
1 stycznia 1992
25. Światowy Dzień Pokoju, orędzie „Wierzący zjednoczeni w budowaniu pokoju”.
19 - 26 lutego 1992
Podróż do Afryki: Senegal, Gambia, Gwinea – wizyta w Domu Niewolników na wyspie Gorée (54. papieska podróż zagraniczna).
25 marca 1992
Reorganizacja struktury kościelnej w Polsce. Posynodalna adhortacja apostolska „Pastores dabo vobis” (zob. wyżej 30 września - 28 października 1990 roku).
13 maja 1992
Papież ogłasza, że dzień 11 lutego - święto Matki Boskiej z Lourdes – będzie corocznie obchodzony jako Światowy Dzień Chorego.
4 - 10 czerwca 1992
Podróż do Afryki: Angola, Wyspy Św. Tomasza i Książęca (55. papieska podróż zagraniczna).
25 czerwca 1992
Jan Paweł II podpisuje nowy "Katechizm Kościoła Katolickiego". Na ośmiuset stronach zawarto kompendium nauki Kościoła o teologii i moralności. Prace nad katechizmem trwały sześć lat. Jego pierwszy projekt przedstawiono wszystkim biskupom katolickim. Ci przekazali do Watykanu 25 tysięcy uwag i propozycji poprawek. Kongregacja Nauki i Wiary przedstawiła Papieżowi ostateczny projekt katechizmu w lutym 1992 r. Według Papieża to jedno z najważniejszych wydarzeń w historii Kościoła. Poprzedni katechizm pochodził z 1566 roku.
15 lipca 1992
Jan Paweł II przechodzi operację usunięcia łagodnego guza jelita. Życzenia zdrowia przysłali m.in.: król Jordanii Husajn, Michaił Gorbaczow i Ali Agca, który 11 lat wcześniej dokonał zamachu na Papieża. Operacja się udała i pacjent szybko powrócił do zdrowia.
9 - 14 października 1992
Wizyta w Dominikanie z okazji 500-lecia ewangelizacji Ameryki (56. papieska podróż zagraniczna); papież bierze udział w IV Konferencji Generalnej Rady Episkopatu Ameryki Łacińskiej w Santo Domingo.
11 października 1992
Konstytucja apostolska „Fidei depositum” z okazji publikacji Katechizmu Kościoła Katolickiego.
PIĘTNASTY ROK PONTYFIKATU
(16 października 1992 – 15 października 1993)7 grudnia 1992
Publiczna prezentacja Katechizmu Kościoła Katolickiego.
1 stycznia 1993
26. Światowy Dzień Pokoju, orędzie „Jeśli pragniesz pokoju, wyjdź naprzeciw ubogim”.
9 - 10 stycznia 1993
W Asyżu Dzień Modlitw o Pokój w Europie.
3 - 10 lutego 1993
Dziesiąta pielgrzymka do Afryki: Benin, Uganda, Sudan (57. papieska podróż zagraniczna) – m.in. spotkanie z przywódcami religijnymi wudu, wizyta u dzieci zarażonych wirusem HIV; podczas tej podróży:
18 kwietnia 1993
Beatyfikacja m.in. s. Faustyny Kowalskiej.
25 kwietnia 1993
Podróż do Albanii (58. papieska podróż zagraniczna); papież wyświęca tam czterech nowych biskupów.
8 - 10 maja 1993
Podczas trzydniowej pielgrzymki na Sycylię Jan Paweł II ostro krytykuje działalność mafii.
12 - 17 czerwca 1993
Podróż do Hiszpanii (59. papieska podróż zagraniczna).
28 lipca 1993
Podpisanie konkordatu między Stolicą Apostolską a Rzeczpospolitą Polską.
9 - 16 sierpnia 1993
Jamajka, Meksyk i USA. "Jeśli chcesz, Ameryko, sprawiedliwości dla wszystkich, prawdziwej wolności i trwałego pokoju, tedy, Ameryko, broń życia!" - woła Papież w USA. Bardzo ostro krytykuje aborcję i eutanazję.
12 - 15 sierpnia 1993
VIII Światowy Dzień Młodzieży w Denver (w stanie Kolorado).
4 - 10 września 1993
Pierwsza pielgrzymka do krajów byłego ZSRR - Litwy, Łotwy i Estonii. Papież ostro potępia ateistyczny komunizm, a równocześnie odcina się od klerykalizmu rozumianego jako bezpośredni udział Kościoła w rządach czy "niewłaściwa ingerencja w działalność instytucji publicznych".
21 września 1993
Pierwszy raz w historii spotykają się Papież i naczelny rabin Izraela. Jan Paweł II i Israel Meir Lau rozmawiają w Castel Gandolfo. Papież przyjmuje zaproszenie do Ziemi Świętej. Tydzień wcześniej - po podpisaniu izraelsko-palestyńskiego porozumienia pokojowego - Watykan zgodził się uznać państwo Izrael.
5 października 1993
Ogłoszona zostaje dziesiąta encyklika Jana Pawła II, „Veritatis splendor” (podpisana 6 sierpnia).
PONTYFIKAT OD 16 ROKU DO 20 ROKU
SZESNASTY ROK PONTYFIKATU
(16 października 1993 – 15 października 1994)11 listopada 1993
Jan Paweł II potyka się i doznaje zwichnięcia stawu barkowego; hospitalizowany 11-12 listopada w klinice Gemelli.
26 grudnia 1993
Inauguracja Roku Rodziny w Kościele, obchodzonego równolegle z Międzynarodowym Rokiem Rodziny, ogłoszonym przez ONZ.
1 stycznia 1994
27. Światowy Dzień Pokoju, orędzie „Rodzina źródłem pokoju dla ludzkości”.
23 stycznia 1994
Światowy Dzień Modlitw o Pokój na Bałkanach; papież zapalił lampkę oliwną, która miała płonąć, dopóki nie ustanie wojna na terenie byłej Jugosławii.
11 lutego 1994
Ustanowienie Papieskiej Akademii „Pro Vita”.
8 kwietnia 1994
Odsłonięcie odrestaurowanego Sądu Ostatecznego Michała Anioła w Kaplicy Sykstyńskiej.
10 kwietnia - 8 maja 1994
Specjalne Zgromadzenie Synodu Biskupów dla Afryki obraduje w Rzymie; prace Synodu kończy adhortacja apostolska „Ecclesia in Africa”, ogłoszona we wrześniu 1995 roku.
28 kwietnia 1994
Jan Paweł II upada i łamie kość udową; 29 kwietnia przechodzi w klinice Gemelli zabieg wszczepienia sztucznego stawu biodrowego i pozostaje tam do 27 maja.
22 maja 1994
Jan Paweł II ogłasza list apostolski „Ordinatio sacerdotalis” o udzielaniu święceń kapłańskich wyłącznie mężczyznom.
30 maja 1994
W liście do biskupów Jan Paweł II opowiada się przeciw kapłaństwu kobiet. Podkreśla, że zadecydował o tym sam Chrystus, wybierając na apostołów tylko mężczyzn.
13-14 lipca 1994
Piąty w czasie tego pontyfikatu konsystorz nadzwyczajny. 114 kardynałów dyskutuje nad sposobem uczczenia kolejnego milenium. Papież wzywa Kościół do wielkiego rachunku sumienia. Mówi: "Tylko odważne uznanie błędów, za które chrześcijanie są odpowiedzialni, i stanowcze postanowienie, aby je naprawić, może pomóc wprowadzić Kościół w trzecie tysiąclecie". Część kardynałów chłodno przyjmuje propozycje Papieża - ci z Europy Środkowej i Wschodniej uważają, że takie "mea culpa" może być wykorzystane przez krytykę wrogą Kościołowi, do niedawna w ich krajach dominującą; przez innych kardynałów, m.in. z Kurii Rzymskiej, przemawiał konserwatyzm teologiczny.
Wrzesień 1994
Ukazuje się książka Jana Pawła II "Przekroczyć próg nadziei", która wkrótce stanie się światowym bestsellerem.
8 września 1994
Papieska pielgrzymka do Sarajewa zostaje odwołana. Msza św. o pokój na Bałkanach.
10 - 11 września 1994
Podróż do Chorwacji (62. papieska podróż zagraniczna).
2 października 1994
Rozpoczęcie Synodu Biskupów.
8 - 9 października 1994
Światowe Spotkanie Rodzin w Rzymie.
SIEDEMNASTY ROK PONTYFIKATU
(16 października 1994 – 15 października 1995)2 - 29 października 1994
Synod Biskupów o życiu konsekrowanym. Zwieńczeniem prac Synodu jest adhortacja apostolska „Vita consecrata”, ogłoszona 25 marca 1996 roku.
19 października 1994
Opublikowana zostaje książka Jana Pawła II „Przekroczyć próg nadziei”.
10 listopada 1994
List apostolski „Tertio millennio adveniente” o Wielkim Jubileuszu Roku 2000.
11 listopada 1994
Wspólna deklaracja chrystologiczna podpisana z patriarchą Asyryjskiego Kościoła Wschodu kończy trwający 1500 lat okres teologicznego oddalenia.
26 listopada 1994
Na swoim szóstym konsystorzu papież mianuje trzydziestu nowych kardynałów; wśród nich jest abp Kazimierz Świątek.
13 grudnia 1994
„List do dzieci” całego świata.
26 grudnia 1994
Jan Paweł II ogłoszony „Człowiekiem roku” przez amerykański tygodnik „Time”.
1 stycznia 1995
28. Światowy Dzień Pokoju, orędzie „Kobieta wychowawczynią do życia w pokoju”.
11 - 21 stycznia 1995
Podróż na Filipiny, do Papui-Nowej Gwinei, Australii i na Sri Lankę (63. papieska podróż zagraniczna); w tym:
W Manili na celebrowanej przez Jana Pawła II mszy kończącej X Światowy Dzień Młodzieży zbiera się najwięcej w historii osób – ok. 4 mln.
25 marca 1995
Ukazuje się „Evangelium vitae”, jedenasta encyklika Jana Pawła II.
2 maja 1995
List apostolski „Orientale lumen” o Kościołach wschodnich.
20 - 22 maja 1995
Podróż do Czech (m.in. kanonizacja bł. Jana Sarkandra) Wizyta w Czechach. Papież odprawia też mszę w polskim Skoczowie. Mówi: "Pod hasłami tolerancji w życiu publicznym i w środkach masowego przekazu szerzy się nieraz wielka, może coraz większa nietolerancja. Odczuwają to ludzie wierzący. Zauważa się tendencję do spychania ich na margines życia społecznego, ośmiesza się i wyszydza to, co dla nich stanowi nieraz największą świętość". i wizyta w Polsce ze spotkaniem z prezydentem Lechem Wałęsą, który wręczył papieżowi najwyższe polskie odznaczenie państwowe – order Orła Białego (64. papieska podróż zagraniczna).
25 maja 1995
„Ut unum sint”, pierwsza papieska encyklika na temat ekumenizmu.
3 - 4 czerwca 1995
Podróż do Belgii (65. papieska podróż zagraniczna).
29 czerwca 1995
Ojciec Święty ogłasza „List do kobiet”. Jan Paweł II pisze: "Szczerze ubolewam z powodu odpowiedzialności licznych synów Kościoła" w utrudnianiu życiowej roli kobiety, "pomijanej i niedocenianej, spychanej na margines, a wreszcie sprowadzanej do roli niewolnicy".
30 czerwca - 3 lipca 1995
Podróż apostolska na Słowację z kanonizacją trzech męczenników z Koszyc, m.in. bł. Melchiora Grodzieckiego, i złożeniem hołdu męczennikom protestanckim (66. papieska podróż zagraniczna). W Pekinie trwają obrady IV Światowej Konferencji poświęconej Kobiecie.
9 - 10 września 1995
Spotkanie z młodzieżą Europy w Loreto.
14 - 20 września 1995
Podróż do Afryki: Kamerun, RPA, Kenia (67.papieska podróż zagraniczna); w Jaunde w Kamerunie papież ogłasza posynodalną adhortację apostolską „Ecclesia in Africa” ( 10 kwietnia - 8 maja 1994 roku).
4 - 9 października 1995
Trzecia pielgrzymka Jana Pawła II do Stanów Zjednoczonych (68. papieska podróż zagraniczna); w tym:
5 października 1995
Przemówienie Jana Pawła II na forum Zgromadzenia Ogólnego ONZ.
OSIEMNASTY ROK PONTYFIKATU
(16 października 1995 – 15 października 1996)26 listopada - 14 grudnia 1995
W Rzymie zbiera się Specjalne Zgromadzenie Synodu Biskupów w poświęcone Libanowi.
1 stycznia 1996
29. Światowy Dzień Pokoju, orędzie „Zapewnijmy dzieciom przyszłość w pokoju”.
5 - 12 lutego 1996
Podróż do Ameryki Łacińskiej: Gwatemala, Nikaragua, Salwador, Wenezuela (69. papieska podróż zagraniczna).
22 lutego 1996
Konstytucja apostolska „Universi Dominici gregis” o wakacie Stolicy Apostolskiej i wyborze Biskupa Rzymu.
25 marca 1996
Adhortacja apostolska „Vita consecrata” wieńczy prace Synodu Biskupów zwołanego w 1994 roku (zob. wyżej 2 - 29 października 1994 roku).
14 kwietnia 1996
Wizyta w Tunezji (70. papieska podróż zagraniczna).
17 - 19 maja 1996
Podróż do Słowenii (71. papieska podróż zagraniczna).
21 - 23 czerwca 1996
Pierwsza papieska pielgrzymka do zjednoczonych Niemiec (72. papieska podróż zagraniczna) – beatyfikacja ks. Bernharda Lichtenberga i ks. Karla Leisnera, męczenników II wojny światowej; 23 czerwca w Berlinie zapowiedź zwołania nowego Synodu Biskupów poświęconego Europie. Pod Bramą Brandenburską Papież mówi: "Berlińczykom i wszystkim Niemcom, którym jestem wdzięczny za pokojową rewolucję, jaka doprowadziła do otwarcia tej bramy, mówię: Ducha nie gaście. Trzymajcie tę bramę otwartą dla siebie i innych".
6 - 7 września 1996
Podróż na Węgry (73. papieska podróż zagraniczna).
19 - 22 września 1996
Podróż Francji (74. papieska podróż zagraniczna) – spotkanie ze „zranionymi przez życie”.
6 - 15 października 1996
Jan Paweł II w klinice Gemelli; 8 października przechodzi operację usunięcia wyrostka robaczkowego
DZIEWIĘTNASTY ROK PONTYFIKATU
(16 października 1996 – 15 października 1997)7 - 10 listopada 1996
Jan Paweł II wraz z ok. 1500 kapłanami - złotymi jubilatami z 89 krajów świata - obchodzi 50. rocznicę święceń kapłańskich.
15 listopada 1996
Ukazuje się duchowa autobiografia Ojca Świętego, „Dar i Tajemnica”.
19 listopada 1996
Papież przyjmuje na prywatnej audiencji dyktatora Kuby Fidela Castro. Niektórzy emigranci z Kuby protestowali przed Bazyliką św. Piotra, inni mieli nadzieję, że spotkanie to przyczyni się do demokratyzacji na wyspie.
1 stycznia 1997
30. Światowy Dzień Pokoju, orędzie „Przebacz, a zaznasz pokoju”.
2 lutego 1997
I Dzień Życia Konsekrowanego.
30 marca 1997
Inauguracja strony watykańskiej w internecie.
12 - 13 kwietnia 1997
Pielgrzymka Jana Pawła II do Sarajewa w Bośni-Hercegowinie (75. papieska podróż zagraniczna).
25 - 27 kwietnia 1997
Pielgrzymka do Czech na obchody 1000-lecia śmierci św. Wojciecha (76. papieska podróż zagraniczna).
10 - 11 maja 1997
Pielgrzymka do Libanu (77. papieska podróż zagraniczna). Ogłoszenie 10 maja w Harissie posynodalnej adhortacji apostolskiej “Une espérance nou-velle pour le Liban” – „Nowa nadzieja dla Libanu”
31 maja - 10 czerwca 1997
Pielgrzymka do Polski. We Wrocławiu Jan Paweł II mówi: "Prawdziwa wolność wymaga ładu. Chodzi przede wszystkim o ład moralny, ład w sferze wartości, ład prawdy i dobra. (...) Gdy w sferze moralnej panuje chaos i zamęt, wolność umiera, człowiek z wolnego staje się niewolnikiem - niewolnikiem instynktów, namiętności czy pseudowartości". W Legnicy apeluje o troskę wobec najbiedniejszych. W Gnieźnie zwraca się do przywódców siedmiu państw Europy Środkowej: "Trzeba, by Europejczycy umieli zdecydowanie podjąć wysiłek twórczej współpracy, aby umacniali pokój między sobą i wokół siebie. Nie można pozostawić żadnego kraju, nawet najsłabszego, poza obrębem wspólnot, które obecnie powstają". Papież kanonizuje królową Jadwigę i franciszkanina Jana z Dukli.
21 - 24 sierpnia 1997
Papież przybywa do Paryża na 12. Światowe Dni Młodzieży. Ponad milion młodych ludzi w stolicy Francji pulsuje jak na rockowym koncercie, wymachuje kolorowymi flagami i skanduje: "Hello, Pope!" ("Cześć, Papieżu!"). Ojciec Święty odprawia mszę w kolorowych szatach liturgicznych zaprojektowanych przez Jean-Charles'a de Castelbajaca - francuskiego arystokratę, który ubiera największe gwiazdy estrady: od aktorki Lauren Bacall po zespół Sex Pistols. Mówi o sprawach ostatecznych: "Człowiek przychodzi na świat, rośnie, dojrzewa, odkrywa swoje powołanie i rozwija swoją osobowość w ciągu lat swojej aktywności. Później zbliża się do momentu, kiedy musi opuścić ten świat. Im dłuższe jest jego życie, tym bardziej odczuwa swoją kruchość i stawia sobie pytanie, co jest poza granicami śmierci. Stąd wynika pytanie, które zadaje się Temu, który zwyciężył śmierć: Panie, gdzie mieszkasz, pomóż nam odnaleźć prawdziwy sens naszego życia". Kolorowe rzesze młodzieży słuchają jak zaklęte. Podczas pożegnania powtarza się rytuał doskonale znany z wielu podobnych spotkań na całym świecie: młodzi chcą być jak najdłużej z Papieżem, krzyczą: "Zostań z nami!". "Pożyjemy, zobaczymy" - odpowiada Jan Paweł II. Potem zamyka oczy.
5 września 1997
Śmierć Matki Teresy z Kalkuty.
2 -6 października 1997
Udział w II Światowym Spotkaniu Rodzin w Rio de Janeiro (4. podróż do Brazylii, 80. papieska podróż zagraniczna).
DWUDZIESTY ROK PONTYFIKATU
(16 października 1997 – 15 października 1998)19 października 1997
Ogłoszenie św. Teresy od Dzieciątka Jezus Doktorem Kościoła.
16 listopada - 12 grudnia 1997
W Rzymie zbiera się Specjalne Zgromadzenie Synodu Biskupów dla Ameryki.
30 listopada 1998
Inauguracja drugiego roku przygotowania Kościoła do Wielkiego Jubileuszu (Rok Ducha Świętego).
1 stycznia 1998
31. Światowy Dzień Pokoju, orędzie „Sprawiedliwość każdego człowieka źródłem pokoju dla wszystkich”.
3 stycznia 1998
Wizyta na terenach dotkniętych trzęsieniem ziemi (m.in. w Asyżu).
21 - 26 stycznia 1998
Pielgrzymka na Kubę. Uważana jest za jedną z najważniejszych. Papież apelował bardzo mocno o respektowanie praw człowieka, wolności i sprawiedliwości społecznej. Potępiał w ten sposób dyktaturę komunistyczną, ale równocześnie krytykował drapieżny liberalizm współczesnego kapitalizmu. Wystąpił do Fidela Castro o zwolnienie więźniów politycznych, ale również do USA o zniesienie embarga. Skrytykował dwa rodzaje fundamentalizmu: "Nowoczesne państwo nie może uczynić ateizmu ani religii jednym ze swych nakazów politycznych". Był w bardzo dobrej formie fizycznej i dobrym humorze - przerywanie mu oklaskami skomentował żartem: "Papież nie jest przeciw aplauzom. Papież je lubi, bo może sobie wtedy trochę odpocząć". Po powrocie do Watykanu powiedział: "Co do mojej pielgrzymki na Kubę, powiem tylko tyle, że bardzo mi przypominała pierwszą moją pielgrzymkę do Polski w roku 1979, i życzyłbym naszym braciom i siostrom z tej pięknej wyspy, ażeby owoce tej pielgrzymki były podobne jak owoce pielgrzymki ówczesnej, do Polski".
16 marca 1998
Watykańska Komisja do spraw Stosunków Religijnych z Judaizmem ogłasza dokument „Pamiętamy: Refleksje nad Shoah”.
21 - 23 marca 1998
Podróż do Nigerii (82. papieska podróż zagraniczna).
25 marca 1998
Wymiana dokumentów ratyfikacyjnych konkordatu między Stolicą Apostolską a Rzeczpospolitą Polską (ratyfikowanego 23 lutego).
18 maja 1998
Papież podpisuje list apostolski „Ad tuendam fidem”.
24 maja 1998
Wizyta w Turynie – modlitwa przed Całunem Turyńskim.
25 maja 1998
Jan Paweł II staje się najdłużej urzędującym papieżem w XX wieku.
31 maja 1998
Jan Paweł II podpisuje list apostolski „Dies Domini” o świętowaniu niedzieli.
19 - 21 czerwca 1998
Podróż do Austrii (83. papieska podróż zagraniczna) – beatyfikacja Restytuty Kafki, męczennicy II wojny światowej.
11 października 1998
Kanonizacja Edyty Stein - karmelitanki Teresy Benedykty od Krzyża. Edyta Stein, filozof-fenomenolog z niemieckiej rodziny żydowskiej, przyjęła chrzest i wstąpiła do klasztoru. W 1942 r. zamordowano ją w Oświęcimiu. Niektórzy działacze żydowscy protestowali przeciw wyniesieniu na ołtarze konwertytki z judaizmu.
15 października 1998
Publiczna prezentacja trzynastej encykliki Jana Pawła II, „Fides et ratio” (podpisanej 14 września)
PONTYFIKAT OD 21 ROKU DO 27 ROKU
DWUDZIESTY PIERWSZY ROK PONTYFIKATU
(16 października 1998 – 15 października 1999)16 i 18 października 1998
Podczas mszy na placu św. Piotra z okazji 20-lecia pontyfikatu i 40-lecia sakry biskupiej Jan Paweł II dokonał w homilii osobistego rachunku sumienia: "Czy byłeś gorliwym i czujnym nauczycielem wiary w Kościele? Czy próbowałeś przybliżać współczesnym ludziom wielkie dzieła Soboru Watykańskiego II? Czy próbowałeś zadowolić oczekiwania wierzących w Kościele i ten głód prawdy, który daje się odczuć w świecie, poza Kościołem?". Pierwszego dnia obchodów rocznicy Papież zatelefonował z podziękowaniem do RAI Uno podczas nadawanego przez tę włoską stację telewizyjną programu poświęconego Jemu. 14 kwietnia 1999 Podczas audiencji generalnej Papież mówił do Polaków: "Przeżyliśmy okres, w którym starano się nas oderwać od religii. Okres ateizmu teoretycznego i praktycznego - marksizmu. Dzisiaj, może pod inną postacią, ten sam ateizm powraca na ziemię polską i do polskich umysłów i serc. Starajmy się, ażeby milenium, drugie tysiąclecie narodzin Chrystusa, przywróciło nam pewność tej drogi, którą On nas prowadzi - w Duchu Świętym do Ojca".
22 listopada - 12 grudnia 1998
Specjalne Zgromadzenie Synodu Biskupów poświęcone Oceanii, którego owocem będzie adhortacja apostolska „Ecclesia in Oceania”, ogłoszona 22 listopada 2001 roku.
29 listopada 1998
Bulla „Incarnationis mysterium” ogłaszająca Wielki Jubileusz Roku 2000; rozpoczęcie trzeciego roku przygotowania do Wielkiego Jubileuszu (Rok Boga Ojca).
29 listopada 1998
Przesłanie z okazji 50. rocznicy ogłoszenia Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka.
1 stycznia 1999
32. Światowy Dzień Pokoju, orędzie „Poszanowanie praw człowieka warunkiem i źródłem prawdziwego pokoju”.
22 - 27 stycznia 1999
Podróż do Meksyku i do St. Louis w USA (85. papieska podróż zagraniczna). W Guadalupe Jan Paweł II zamyka Synod Biskupów dla Ameryki ogłoszeniem adhortacji „Ecclesia in America”.
1 marca 1999
Zezwolenie na wcześniejsze rozpoczęcie procesu beatyfikacyjnego Matki Teresy z Kalkuty.
2 maja 1999
Beatyfikacja Ojca Pio z udziałem ok. 300 tys. pielgrzymów na Placu św. Piotra i tłumów przed Bazyliką św. Jana na Lateranie.
7 - 9 maja 1999
Pielgrzymka Jana Pawła II do Rumunii (86. papieska podróż zagraniczna) – spotkanie z patriarchą prawosławnym Teoktystem i wspólna deklaracja w sprawie Kosowa.
5 - 17 czerwca 1999
Pielgrzymka do ojczyzny. Rekordowa pod względem czasu trwania i liczby odwiedzanych miejscowości (Gdańsk, Sopot, Pelplin, Elbląg, Licheń, Bydgoszcz, Toruń, Ełk, Wigry, Siedlce, Drohiczyn, Warszawa, Sandomierz, Zamość, Radzymin, Łowicz, Sosnowiec, Kraków, Stary Sącz, Wadowice, Gliwice, Częstochowa). Obfitowała w sensacyjne wydarzenia: niespodziewane odwiedziny u państwa Milewskich, gospodarzy we wsi Leszczewo koło Wigier, nagły projekt podróży do Armenii, do umierającego katolikosa (głowy tamtejszego Kościoła) bezpośrednio z Polski, zaniechanie tej wizyty z powodu choroby, która uniemożliwiła Papieżowi także celebrowanie mszy na Błoniach krakowskich i przesunęła spotkanie z wiernymi w Gliwicach, wreszcie humor papieski, tym razem też rekordowy (teksty Ojca Świętego: "Niech żyje łupież" zamiast "papież" oraz "witamy Cię, leniu" zamiast "w Licheniu", a także uroczo żartobliwe dialogi z wiernymi w Wadowicach i Gliwicach). Papież złożył wizytę, pierwszą w historii papiestwa, w parlamencie. Powiedział tam, że "integracja polski z Unią Europejską jest od samego początku wspierana przez Stolicę Apostolską", zaprosił do papamobilu prezydenta Kwaśniewskiego z żoną. Stwierdził, że "nasz kraj poczynił wielkie postępy na drodze rozwoju gospodarczego", zarazem jednak mocno akcentował niedolę bezrobotnych i ubogich. Beatyfikował 108 męczenników II wojny światowej, zakonnicę Reginę Protmann i Edmunda Bojanowskiego w Warszawie, ks. Stefana Frelichowskiego w Toruniu, kanonizował księżnę Kingę w Starym Sączu.
19 września 1999
Wizyta w Słowenii (88. papieska podróż zagraniczna).
l października 1999
Otwarcie drugiego Specjalnego Zgromadzenia Synodu Biskupów poświęconego Europie (potrwa do 23 października). Jan Paweł II ogłasza patron-kami Europy święte: Katarzynę Sieneńską, Brygidę Szwedzką i Teresę Benedyktę od Krzyża (Edytę Stein).
DWUDZIESTY DRUGI ROK PONTYFIKATU
(16 października 1999 – 15 października 2000)23 października 1999
Zakończenie Synodu Biskupów.
5 - 9 listopada 1999
Jan Paweł II w Indiach i Gruzji (89. papieska podróż zagraniczna); w tym:
6 listopada 1999
W New Delhi ogłoszenie posynodalnej adhortacji apostolskiej „Ecclesia in Asia” .
12 grudnia 1999
Apel do rządzących, "by z okazji milenium osiągnęli międzynarodowe porozumienie w sprawie zniesienia kary śmierci".
24 - 25 grudnia 1999
W Wigilię o północy Jan Paweł II otwiera Drzwi Święte w Bazylice św. Piotra, uroczyście inaugurując Wielki Jubileusz Roku 2000.
25 grudnia 1999
Otwarcie Drzwi Świętych w Bazylice św. Jana na Lateranie.
1 stycznia 2000
33. Światowy Dzień Pokoju, orędzie „Na ziemi pokój ludziom, których Bóg miłuje”. Otwarcie Drzwi Świętych w Bazylice Matki Bożej Większej.
2 stycznia 2000
Jubileusz Dzieci.
18 stycznia 2000
Otwarcie Drzwi Świętych i nabożeństwo ekumeniczne w Bazylice św. Pawła za Murami w Rzymie przez Jana Pawłą II razem z abp Canterbury Geor-gem Careyem i z metropolitą Atanazym, delegatem patriarchy ekumenicznego.
18 lutego 2000
Jubileusz Artystów.
23 lutego 2000
„Pielgrzymka duchowa” do Ur, ojczyzny Abrahama.
24 - 26 lutego 2000
Pielgrzymka do Egiptu. Najważniejszym jej wydarzeniem była modlitwa Papieża przy krzewie na Synaju, utożsamianym z krzakiem, z którego Bóg przemówił do Mojżesza, oraz wygłoszony tekst na temat Dekalogu, danego tam Mojżeszowi, zawierającego "jedyne prawdziwe podstawy dla życia jednostek, społeczeństw i narodów". W Kairze Jan Paweł II na spotkaniu ekumenicznym ponowił apel do innych Kościołów, by wspólnie z nim szukały form, w których jego papieska posługa może być uznana przez wszystkich chrześcijan za służbę miłości. Ponaglał dwukrotnie: "Drodzy bracia, nie ma czasu do stracenia w tej sprawie!". Patriarcha koptyjski rozmawiał z Papieżem ciepło, nie wziął jednak udziału w odprawionej tam mszy. Także potem opat prawosławnego klasztoru św. Katarzyny położonego u stóp Synaju, abp Damianos, powitał Jana Pawła II bardzo serdecznie, ale ani on, ani tamtejsi mnisi nie wzięli udziału w odprawionym tam przez Papieża nabożeństwie.
12 marca 2000
Nabożeństwo ekspiacyjne, którego punktem kulminacyjnym było wyznanie win Kościoła rozpisane na głosy Papieża i siedmiu kardynałów. Modlono się o wybaczenie grzechów narzucania prawdy siłą, naruszania jedności Kościoła, grzechów popełnionych w stosunku do Izraela, wyznawców innych religii, słabszych grup społecznych, takich jak imigranci i Cyganie, kobiet, ubogich, odepchniętych...
20 - 26 marca 2000
Pielgrzymka do Ziemi Świętej: Jordanii, Izraela i Autonomii Palestyńskiej. Podczas mszy w Betlejem nastąpił znamienny moment: po kazaniu Papież poczekał chwilę, aż z pobliskiego meczetu rozlegnie się śpiew muezzina. Ów gest został przyjęty z uznaniem przez licznych muzułmanów, którzy wraz z przewodniczącym Autonomii Palestyńskiej Jaserem Arafatem przybyli na nabożeństwo. Po mszy Papież odwiedził obóz uchodźców palestyńskich.
23 marca 2000
W Instytucie Yad Vashem złożył hołd ofiarom Szoah. "Jako biskup Rzymu i następca apostoła Piotra zapewniam naród żydowski, że Kościół katolicki (...) jest głęboko zasmucony z powodu nienawiści, aktów prześladowania i okazywania antysemityzmu skierowanego przeciw Żydom przez chrześcijan w jakimkolwiek miejscu i czasie". Ostatniego dnia pielgrzymki Jan Paweł II modlił się pod Ścianą Płaczu.
30 kwietnia 2000
Kanonizacja bł. Faustyny Kowalskiej; ustanowienie w całym Kościele święta Bożego Miłosierdzia.
1 maja 2000
Jubileusz Ludzi Pracy.
7 maja 2000
Ekumeniczne wspomnienie męczenników XX wieku w rzymskim Koloseum.
12-13 maja 2000
Pielgrzymka do sanktuarium Maryjnego w Fatimie (Portugalia). Sensacją stało się przemówienie sekretarza stanu kard. Angelo Sodano, który ujawnił, że w tzw. trzeciej tajemnicy fatimskiej przepowiedziany jest zamach na Papieża.
18 maja 2000
Jubileusz Kapłanów; 80. urodziny Jana Pawła II.
13 czerwca 2000
Akt łaski prezydenta Włoch Carlo Azeglio Ciampiego dla Mehmeta Alego Agcy, skazanego na dożywocie za zamach na papieża.
15 czerwca 2000
Jubileusz Ubogich i Bezdomnych.
26 czerwca 2000
Ogłoszenie w Watykanie III tajemnicy fatimskiej.
18-25 czerwca 2000
47. Międzynarodowy Kongres Eucharystyczny w Rzymie.
6-8 lipca 2000
Polska narodowa pielgrzymka Wielkiego Jubileuszu do Rzymu.
9 lipca 2000
Jubileusz Więźniów – wizyta papieża w rzymskim więzieniu „Regina Caeli”.
15-20 sierpnia 2000
XV Światowy Dzień Młodzieży w Rzymie.
3 września 2000
Jan Paweł II beatyfikuje w Rzymie papieży Piusa IX i Jana XXIII.
5 września 2000
Ogłoszenie deklaracji „Dominus Iesus” Kongregacji Nauki Wiary (podpisanej 6 sierpnia 2000).
17 września 2000
Jubileusz Ludzi Starszych.
1 października 2000
Kanonizacja 120 męczenników z Chin oraz bł. Katarzyny Drexel, bł. Marii Józefy Sancho de Guerra i bł. Józefiny Bakhita.
6 - 8 października 2000
Jubileusz Biskupów - z jubileuszową pielgrzymką do Rzymu przybywa ok. 1500 biskupów.
15 października 2000
Setki tysięcy ludzi świętują Jubileusz Rodzin (III Światowe Spotkanie Rodzin) w ulewnym deszczu na placu św. Piotra.
DWUDZIESTY TRZECI ROK PONTYFIKATU
(16 października 2000 – 15 października 2001)31 października 2000
Jan Paweł II ogłasza św. Tomasza More'a patronem polityków i rządzących.
4 - 5 listopada 2001
Jubileusz Rządzących i Parlamentarzystów.
1 stycznia 2001
34. Światowy Dzień Pokoju, orędzie „Dialog między kulturami drogą do cywilizacji miłości i pokoju”.
6 stycznia 2001
Uroczyste zakończenie Wielkiego Jubileuszu Roku 2000; Jan Paweł II ogłasza list apostolski „Novo millennio ineunte”.
8 stycznia 2001
Wręczenie papieżowi Złotego Medalu Kongresu (najwyższe cywilne odznaczenie w USA).
21 lutego 2001
Jan Paweł II na swoim ósmym konsystorzu mianuje 44 nowych kardynałów; wśród nich jest abp Zenon Grocholewski, a ponadto m.in. ukraińsko-bizantyjski arcybiskup większy Lubomyr Huzar; zostają ujawnione nazwiska mianowanych 21 lutego 1998 roku in pectore kardynałów Mariana Jaworskiego ze Lwowa i Janisa Pujatsa z Rygi.
11 marca 2001
Najliczniejsza w dziejach beatyfikacja: wyniesienie na ołtarze 233 obrońców Kościoła zamordowanych podczas wojny domowej w Hiszpanii.
28 marca 2001
Rozpoczęcie na środowych audiencjach ogólnych cyklu katechez o Psalmach i kantykach brewiarzowej liturgii godzin.
4-9 maja 2001
Pielgrzymka szlakiem św. Pawła - do Grecji (wspólna deklaracja papieża i prawosławnego arcybiskupa Aten Christodulosa na temat pokoju i poszanowania życia), Syrii (pierwsza wizyta papieża w meczecie) i na Maltę (93. papieska podróż zagraniczna).
21 - 24 maja 2001
Plenarne zgromadzenie kardynałów poświęcone perspektywom Kościoła w III tysiącleciu.
23 - 27 czerwca 2001
Papieska pielgrzymka na Ukrainę (94. papieska podróż zagraniczna). Beatyfikacja m.in. 27 greckokatolickich męczenników ukraińskich (26 z ręki komunistów i ks. Emiliana Kowcza z ręki nazistów w obozie na Majdanku), abpa Józefa Bilczewskiego i ks. Zygmunta Gorazdowskiego.
1 sierpnia 2001
1000. audiencja ogólna Jana Pawła II (uczestniczyło w nich do tego czasu 16 mln pielgrzymów).
30 sierpnia 2001
Prapremiera w watykańskiej Auli Pawła VI – z udziałem papieża – filmu Jerzego Kawalerowicza „Quo vadis”.
22 - 27 września 2001
Papieska pielgrzymka do Kazachstanu i Armenii (95. papieska podróż zagraniczna) – nocleg w siedzibie patriarchy-katolikosa Ormian Karekina II, wspólna delkaracja na temat dialogu.
30 września 2001
Rozpoczęcie Synodu Biskupów.
DWUDZIESTY CZWARTY ROK PONTYFIKATU
(16 października 2001 – 15 października 2002)30 września – 27 października 2001
X Zwyczajne Zgromadzenie Ogólne Synodu Biskupów o posłudze biskupa w Kościele i w świecie.
21 października 2001
Beatyfikacja Luigiego i Marii Beltrame Quattrocchich – pierwszej wspólnie beaty fikowanej pary małżeńskiej.
22 listopada 2001
Jan Paweł II podpisuje nową adhortację apostolską „Ecclesia in Oceania”, będącą owocem specjalnego Synodu Biskupów i przesyła ją adresatom pocztą elektroniczną.
1 stycznia 2002
35. Światowy Dzień Pokoju, orędzie „Nie ma pokoju bez sprawiedliwości, nie ma sprawiedliwości bez przebaczenia”.
24 stycznia 2002
Papież bierze udział wraz z delegatami 32 Kościołów i Wspólnot chrześcijańskich oraz 11 religii świata w Dniu Modlitwy o Pokój zorganizowanym w Asyżu.
7 kwietnia 2002
Dzień Modlitwy o Pokój w Ziemi Świętej (gdzie od 2 kwietnia trwało przez 6 tygodni oblężenie przez wojsko izraelskie Bazyliki Narodzenia Pańskiego, gdzie schroniło się ok. 200 uzbrojonych Palestyńczyków). List apostolski „Misericordia Dei” o sakramencie pokuty.
22 - 26 maja 2002
Jan Paweł II odwiedza w kolejnej pielgrzymce Azerbejdżan i Bułgarię (96. papieska podróż zagraniczna) – beatyfikacja trzech bułgarskich męczenników czasów komunistycznych, zakonników Jozafata Sziszkowa, Kamena Wiczewa i Pawła Dżidżowa.
16 czerwca 2002
Kanonizacja Ojca Pio z Pietrelciny z udziałem ponad 300 tys. wiernych.
24 lipca – 2 sierpnia 2002
Papieska pielgrzymka do Ameryki (97. papieska podróż zagraniczna): Kanady (XVII Światowy Dzień Młodzieży), Guatemali, Meksyku (kanonizacja bł. Juana Diego, który miał objawienia maryjne w Guadalupe).
16 - 19 sierpnia 2002
Krótka pielgrzymka do ojczyzny, ograniczona do Krakowa i okolic, ale swoim głównym przesłaniem o Miłosierdziu Bożym najbardziej uniwersalna z dotychczasowych. Papież poświęcił w Łagiewnikach świątynię głoszonego za pośrednictwem św. Faustyny Bożego Miłosierdzia, powierzając Mu świat. Na krakowskich Błoniach podczas mszy z 2,5 mln wiernych potępił "hałaśliwą propagandę liberalizmu, wolności bez prawdy i odpowiedzialności" oraz bardzo mocno wezwał wszystkich do czynienia miłosierdzia. W Kalwarii Zebrzydowskiej oddał w opiekę Maryi naród, Kościół i siebie samego. Poparcie dla integracji Europy znalazło się dopiero w przemówieniu pożegnalnym na lotnisku w Balicach, dopisane zresztą w ostatniej chwili. Atmosfera pielgrzymki była bardzo serdeczna. Papież był w wyjątkowo dobrej formie (dowcipkował na temat swego zdrowia, przepraszał, że siedzi, gdy inni stoją) i żegnając się, dał do zrozumienia, że może to nie ostatni raz.
Wrzesień 2002
W czasie pobytu w Castel Gandolfo powstaje Tryptyk Rzymski: medytacje, opublikowany wiosną 2003 roku.
6 października 2002
Kanonizacja José Marii Escrivy de Balaguera, założyciela Opus Dei.
7 - 14 października 2002
Papież przyjmuje prawosławnego patriarchę Rumunii Teoktysta.
DWUDZIESTY PIĄTY ROK PONTYFIKATU
(16 października 2002 – 15 października 2003)16 października 2002
Ojciec Święty ogłasza list apostolski „Rosarium Virginis Mariae”, poświęcony modlitwie różańcowej i dołączający do różańca czwartą część: tajemnice światła. Ogłoszenie Roku Różańca (do października 2003 roku).
1 stycznia 2003
36. Światowy Dzień Pokoju, orędzie „Encyklika «Pacem in terris» nieustanne zobowiązanie”.
22 - 26 stycznia 2003
IV Światowe Spotkanie Rodzin w Manili; 25 stycznia przemówienie papieża w połączeniu telewizyjnym.
6 marca 2003
Watykańska i krakowska prezentacja poematu Papieża "Tryptyk rzymski". Zdaniem Czesława Miłosza "Tryptyk" to wielka poezja - "zawarta jest w nim właściwie cała nauka Kościoła, cała dogmatyka katolicka".
17 kwietnia 2003
Papież ogłasza nową encyklikę, „Ecclesia de Eucharistia”.
3 - 4 maja 2003
Jan Paweł II udaje się na swoją 99. pielgrzymkę zagraniczną – do Hiszpanii.
18 maja 2003
Kanonizacja biskupa przemyskiego Józefa Sebastiana Pelczara i matki Teresy Ledóchowskiej.
5 - 9 czerwca 2003
100. podróż apostolska Jana Pawła II – do Chorwacji.
22 czerwca 2003
Pielgrzymka do Bośni i Hercegowiny (101. papieska podróż zagraniczna) – beatyfikacja świeckiego działacza katolickiego Ivana Merza.
28 czerwca 2003
Podpisanie adhortacji apostolskiej „Ecclesia in Europa”, będącej podsumowaniem Synodu Biskupów z października 1999 roku, który obradował nad problemami Kościoła w Europie.
11-14 września 2003
Podróż apostolska na Słowację (102. papieska podróż zagraniczna) – beatyfikacja dwojga męczenników z czasów komunistycznych: bpa Vasila Hop-ko i s. Zdenki Schelingovej.
28 września 2003
Papież zapowiada na 21 października konsystorz zwołany z okazji 25. rocznicy rozpoczęcia pontyfikatu, ogłasza nazwiska 30 duchownych, których wtedy mianuje kardynałami, i informuje, że nazwisko jeszcze jednego zachowuje w tajemnicy. Krążąca od dawna plotka przypisuje to wyróżnienie bp. Stanisławowi Dziwiszowi, osobistemu sekretarzowi papieskiemu, inna hipoteza wskazuje na jednego z biskupów z Chin. Mianowanie nazajutrz bp. Dziwisza arcybiskupem skomentowano jako faktyczne dementi pierwszej hipotezy.
16 października 2003
25-lecie pontyfikatu.
DWUDZIESTY SZÓSTY ROK PONTYFIKATU
(16 października 2003 – 15 października 2004)21 października 2003
Na swoim dziewiątym konsystorzu Jan Paweł II mianuje 31 kardynałów (i jednego in pectore; jego nazwisko nie zostanie ujawnione); wśród nich jest abp Stanisław Nagy SCI.
1 stycznia 2004
Orędzie Jana Pawła II na 37. Światowy Dzień Pokoju, „Zawsze aktualne zadanie: wychowywać do pokoju”, przypomina zakaz uciekania się do siły (z wyjątkiem słusznej obrony i systemu bezpieczeństwa wspólnego wyznaczanego przez Radę Bezpieczeństwa ONZ); wskazuje, że walka z terroryzmem nie może ograniczać się do represji, ale winna być prowadzona na poziomie politycznym i pedagogicznym, sięgając do przyczyn tego zjawiska
18 maja 2004
Opublikowana zostaje książka Jana Pawła II „Wstańcie, chodźmy!”.
5-6 czerwca 2004
Pielgrzymka do Szwajcarii (103. papieska podróż zagraniczna).
29 czerwca 2004
Wizyta w Watykanie patriarchy ekumenicznego Bartłomieja I.
14-15 sierpnia 2004
Szczególna pielgrzymka do Lourdes: ciężko schorowany człowiek przybywa do sanktuarium choroby. Podczas niedzielnej mszy wygłasza homilię z wielkim trudem: przerywa ją, prosząc "Pomóżcie mi". (104. papieska podróż zagraniczna).
25 sierpnia 2004
Telegram Papieża do kardynała Franciszka Macharskiego na pogrzeb Czesława Miłosza. Jan Paweł II cytuje słowa poety, który w liście do Papieża zapewniał o swej trosce, by nie odbiegać od katolickiej ortodoksji. To swoiste świadectwo moralności było konieczne, bo pomysł pochowania Miłosza na Skałce napotkał frontalny atak środowiska "Naszego Dziennika" i Radia Maryja.
7 października 2004
List apostolski „Mane nobiscum Domine” na Rok Eucharystii.
DWUDZIESTY SIÓDMY ROK PONTYFIKATU
(16 października 2004 – 2 kwietnia 2005)8 grudnia 2004
Obchody 150. rocznicy ogłoszenia dogmatu o Niepokalanym Poczęciu.
1 stycznia 2005
38. Światowy Dzień Pokoju, orędzie „Nie daj się zwyciężać złu, ale zło dobrem zwyciężaj”.
18 stycznia 2005
Bezprecedensowa audiencja dla 160 rabinów i kantorów reprezentujących wszystkie nurty judaizmu. Papież zaapelował o wzmożenie wysiłków na rzecz wzajemnego zrozumienia i współpracy. Uczestnicy specjalną modlitwą podziękowali Ojcu Świętemu za to, co uczynił dla zbliżenia żydów i chrześcijan. Papież nawiązał do przypadającej w tym roku 40. rocznicy ogłoszenia przez Sobór Watykański II deklaracji "Nostra aetate", stanowiącej przełom w dialogu Kościoła z judaizmem. Zakończył pozdrowieniem "Szalom alejchem". Wówczas trzej rabini zbliżyli się do Papieża i słowami specjalnej modlitwy podziękowali mu za wszystko, co uczynił na rzecz zbliżenia wyznawców obu religii. Wręczono Papieżowi jarmułkę w kolorach watykańskich - białym i żółtym, nazywając Go "wielkim cudotwórcą w stosunkach między katolikami a żydami".
1 lutego 2005
O godz. 22.50 Papież został przewieziony do kliniki Gemelli w trybie nagłym. Rzecznik prasowy Watykanu Joaquin Navarro Valls oświadczył, że w przebiegu grypy, na którą Papież cierpi od niedzieli, wystąpiły komplikacje: ostre zapalenie krtani i spazmatyczny kaszel. Choroba spowodowała normalną porcję plotek o możliwości abdykacji oraz kolejne słowa samego Jana Pawła II interpretowane jako zanegowanie owych plotek. 6 lutego w rozważaniu niedzielnym przed modlitwą "Anioł Pański" Papież powiedział: "Tu, w szpitalu, pośród innych chorych, o których myślę z miłością, nadal służę Kościołowi i całej ludzkości".
10 lutego 2005
Powrót papieża do Watykanu.
22 lutego 2005
Prezentacja włoskiej wersji książki Ojca Świętego „Pamięć i tożsamość. Rozmowy na przełomie tysiącleci” (oryginał polski zaprezentowany 14 marca).
24 lutego 2005
Papież wraca do kliniki. Formuła watykańska: "Cofające się epizody ostrej niewydolności układu oddechowego". Operacja tchawicy zwana tracheotomią. Cały świat w niepokoju.
27 lutego 2005
Niespodzianka - to miała być pierwsza niedzielna modlitwa "Anioł Pański" na pl. św. Piotra bez Jana Pawła II i rzeczywiście tekst papieski przeczytał zastępca sekretarza stanu abp Leonardo Sandri - ale Papież pokazał się w oknie kliniki Gemelli, błogosławiąc i wskazując wymownie na swoją szyję.
13 marca 2005
Papież wraca do Watykanu, błogosławiąc z samochodu setki pozdrawiających go po drodze pielgrzymów.
25 marca 2005
Pierwsza Droga Krzyżowa w rzymskim Koloseum bez Papieża; następuje czas kolejnych takich dramatycznych absencji.
27 marca 2005
Ostatnie orędzie wielkanocne i błogosławieństwo „Urbi et Orbi”.Wielkanoc w nastroju wielkopiątkowym: Papież ukazuje się w oknie watykańskim, ale nie może mówić. Wiadomo, że na skutek trudności z odżywianiem bardzo schudł i osłabł.
30 marca 2005
Ostatnie spotkanie z pielgrzymami przybyłymi na audiencję ogólną.
31 marca 2005
Alarmujące wiadomości: zapalenie dróg moczowych, wysoka gorączka, "kryzys kardiologiczny", sakrament chorych.
2 kwietnia 2005
Niespodziewanym Dniem Młodzieży nazywa "L'Osservatore Romano" obecność tysięcy młodych ludzi modlących się za Papieża na placu św. Piotra. "I wszystkie kroki skierowały się tutaj. Od popołudnia 1 kwietnia plac św. Piotra okazał się za mały, by pomieścić całą tę rzekę młodzieży" - podkreśla dziennik watykański. Dodaje, że młodzi stali się "oceanem wyciągniętych, lecz pogodnych twarzy: twarzy pokolenia, które od 1978 roku uważa Jana Pawła II za swojego Papieża. Dla tych chłopców i dziewcząt Karol Wojtyła jest jedynym Papieżem z krwi i kości". O godzinie 21.37 Jan Paweł II zmarł.
Kontakty
- Szkoła Podstawowa im. Jana Pawła II w Straszydlu
- 17 8710054
- Straszydle 155 36-043 Straszydle Poland
Logowanie
Powered by aSc EduPage